Volleybalploeg Sifrano
Naast voetbal was volleybal in de jaren ’70 een heel populaire sport bij de studenten van de Normaalschool. Meerdere ploegen (miniemen, kadetten en scholieren) namen deel aan de interscholencompetities.
Onder leiding van E.H. Guido Smet, de grote bezieler, won Norma ten tijde van Willy Gommeren (onderwijzer 1969), Paul De Mol (onderwijzer 1969), Robert Vergauwen, Aloïs Van Tichelen e.a. talenten verschillende keren de provinciale beker en de Kardinaalsbeker. In mei 1968 won Norma het Belgisch scholenkampioenschap bij de juniors.
Op 15 mei 1968 organiseerde E.H. Guido Smet voor Norma-volleybalploeg een tornooi op Hoge Kouter (Het buitengoed). Hierop werd ook volleybalclub Dosko Essen uitgenodigd. Jef Peeters en Cis Claessens (onderwijzers 1967) vonden daar zo hun ex-teamgenoten van de schoolploeg terug, maar nu stonden ze aan de andere kant van het net, met o.a. Willy Gommeren, Paul De Mol en Fons Verbeeck . Sub Smet was er zo van overtuigd dat Norma St-Niklaas gewoonweg niet kon verliezen dat hij een enorme beker had voorzien, wel een halve meter hoog! Maar dat was zonder de strijdlust en veerkracht van Dosko gerekend. Dosko kwam in de finale uit tegen het Norma met Willy Gommeren! Lag het nu aan de ondergrond (geasfalteerd) of aan het feit dat Dosko gewend was om buiten te volleyballen, terwijl Norma steeds op het parket van een ruime turnzaal speelde? Het was in elk geval een feit dat de druk bij Norma lag, waar sub Smet nogal fanatiek coachte, en dat Dosko zich heel goed voelde in die rol van underdog. Norma speelde zenuwachtig, Willy Gommeren kreeg niet de passen die hij nodig had en Dosko won die finale ... zeer tot ongenoegen van E. H. Guido Smet. Wat iedere Dosko-speler van die lichting zich nog herinnert is het feit dat zij, als winnend finalist, een volleybal kregen en dat die prachtige beker naar de verliezer ging!
Zittend: 1 Marc De Baere, 2 Gaston Clippeleir, 3 E.H. Guido Smet, 4 André Schepens, 5 Paul De Mol. Staand: 6 Marc Roets, 7 Luc Baert, 8 Eric Raes, 9 Patrick De Coninck, 10 Jo Maes.
In het schooljaar 1971-72 werd dan gestart met een eigen volleybalclub. E.H. Guido Smet was de stichter, trainer (hij werd een van de hoogst gediplomeerde volleybaltrainers in België) en het boegbeeld van de volleybalclub Sifrano, een schoolvolleybalploeg die al vlug in competitie aantrad en schitterende resultaten neerzette. Voorzitter was Gaston Clippeleir. André Schepens was aanvankelijk secretaris en werd nadien opgevolgd door Lieve Bogaerts (verloofde en later echtgenote van speler Jo Maes). Marcel Smet (broer van Guido) nam de taak van terreinafgevaardigde waar. Willy De Smet (eigenaar van vleesgroothandel Desfo uit de Dalstraat) werd de sponsor. Subregent E.H. André Van Duyse was de sidekick van E.H. Guido Smet en begeleidde de volleyballers naar Oostenrijk.
Zittend: 2 E.H. Guido Smet, 3 Gaston Clippeleir, 4 Marc De Baere, 5 Luc Baert, 6 André Schepens. Staand: 7 Walter Clippeleyr, 8 Jo Maes, 9 Dirk Van Praet, Sponsor De Smet, E.H. André Van Duyse, 10 Eric Raes, 11 Patrick De Coninck, 12 Marc Matthijssen.Basisspelers waren Luc Baert, Marc De Baere, Alex De Coninck, Patrick De Coninck, Danny De Flô, Gilbert De Lamper, Paul De Mol, Gerrit Heirman, Johan Lybeert, Jo Maes, Marc Pannier, Erik Raes, E.H. Guido Smet, Luc Van Deuren, Hubert Vercauteren.
Sifrano werd een kweekvijver voor menig volleybaltalent.
Sifrano trainde en speelde zijn wedstrijden in de turnzaal van de Normaalschool. In het begin waren er nog geen douches, de overdekking van het gangske naar de ‘kleedkamers’ werd pas later gerealiseerd. Patrick De Coninck herinnert zich dat hij het eerste jaar zich ging wassen en omkleden op de kamer van Eric Raes. Het gebrek aan douches weerhield de spelers niet om na de trainingen de lokale middenstand – Café Cécile in het bijzonder – te steunen. Café Cecile heeft na Sifrano ook niet lang meer bestaan…
De leden van Sifrano (licentiefoto's)
Eerste 'kamp' in Oostenrijk met 1 J Maes, 2 E.H. Guido Smet, 3 Luc Van Deuren, 4 Dany De Flo, 5 Chris De Witte, 6 Paul De Mol, 7 Eric Raes, 8 Marc De Baere.
Toen Sifrano het eerste jaar bestond speelde ook Marc Roets (onderwijzer 1972) bij Sifrano. Marc woonde in Wachtebeke en was daar actief in jeugdhuis Okee.
Okee begon 1 jaar na Sifrano met een eigen ploeg en Marc Roets verhuisde uiteraard naar die ploeg. Hij stelde voor om op het einde van het seizoen een wedstrijd tussen Sifrano en Okee Wachtebeke te organiseren.
E.H. Guido Smet ging hier dadelijk mee akkoord en vroeg of Sifrano de vervanger van Marc mocht meebrengen. Wat men bij Okee niet wist was dat hij aan Willy Gommeren gevraagd had om mee te spelen en Willy was hiermee onmiddellijk akkoord gegaan om Guido een plezier te doen.
In het begin van de wedstrijd hield Willy zich in om niet te laten opvallen wie hij was. Niemand bij Wachtebeke had toen iets door. Vanaf de tweede set begon Willy echter op zijn niveau aan te vallen en Okee wist niet wat er gebeurde, tot iemand uit het publiek Willy herkende. Uitslag van deze wedstrijd: Sifrano - Wachtebeke 3-1 of beter gezegd: Willy Gommeren – Wachtebeke 3-1.
In 1975 bereikte Sifrano de finale in de Oost-Vlaamse beker nadat het als 2de provincialer een 2de nationaler (Logos Gent) had uitgeschakeld in de halve finale met 3-1. Speler Patrick De Coninck herinnert zich nog dat hij de volgende dag eindexamen biologie had bij Hugo De Beuckeleer. De finale tegen Beveren in juni 1975 werd dan om redenen van examens niet gespeeld (een eenzijdige beslissing van E.H. Guido Smet). Dit bracht strubbelingen teweeg en was zo ook het begin van het einde van Sifrano na het seizoen 1974-75.
Vóór 1967 trainde en speelde volleybalclub Rapid Sint-Niklaas ook haar wedstrijden in de turnzaal van de Normaalschool. Er waren immers weinig sportfaciliteiten in Sint-Niklaas. Sint-Niklase (ex-politieploeg en de eeuwige rivaal van Rapid) speelde o.a. in de Vrije Technische School (VTS). Het was wellicht de vriendschapsband tussen E.H. Guido Smet en het bestuur van Rapid, de apothekers Pol Rombaut en Opsomer, die de volleybalclub Rapid in de Normaalschool bracht. Of de turnzaal aan alle normen voldeed blijft een vraag want vóór elke wedstrijd had steeds een kleine verhuis plaats van de turntoestellen. Supporters zaten bovenop de klimrekken en het Zweedse raam. De spelers lukten er soms in tussen de evenwichtsbalken en het plafond te spelen. De scheidsrechter stond op een plankje dat aan een klimrek was bevestigd. Arme man! Het gangetje naast de turnzaal diende als kleedkamer en zich wassen moest thuis gebeuren. Naast de turnzaal was de recreatiezaal waarin wekelijks ‘San Francisco’ van de Bee Gees weergalmde.
Uit die beginperiode zijn Alex Van Assche, Marc Van Overloop, Jan Bosteels, Willy en Lucien Van Bunder, Walter Desmet met zijn broer en dokter Dirk Heyrrman.
Ronny Van Meerssche kwam bij Rapid op uitnodiging na een ‘volleybalstage’ in augustus 1967 die door Rapid werd georganiseerd op de terreinen van de Hoge Kouter.
E.H. Guido Smet was steeds supporter bij de wedstrijden van Rapid en ook enkele normalisten speelden tijdelijk bij Rapid, o.a. Dirk Rombaut (Humaniora), Francis Claessens (onderwijzer 1967; speler van Dosko Essen, de club waar toen de piepjonge Willy Gommeren de ster van de ploeg was), Paul De Mol (onderwijzer 1969; speelde bij Bareeltje, een ploeg uit het Antwerpse) en Willy Gommeren (onderwijzer 1969; hij werd overgenomen door het gerenommeerde Brabo Antwerpen dat speelde in de hoogste klasse in de Expohal in Deurne met o.a. Huybrechts en De Mol; Willy werd Belgisch international).
Volleybalclub Rapid verhuisde naar de Witte Molen en bereikte later zelfs eerste nationale (toen tweede afdeling).
Ook in de beginjaren '60 was er een volleybalploeg in de Normaalschool. Er werden toen blijkbaar ook al trofeeën gewonnen.
Eerste rij: 1 Leo Van Remortel, 2 Marc Claus, 3 Van Temsche,
Tweede rij: 4 Herman Vereecken, 5 Dirk De Rop, 6 Broes.
Ook het onderwijzend personeel van de lagere oefenschool had zijn volleybalploeg. Getuige hiervan de foto hieronder.
1 René Stuer, 2 Bert Van Goethem, 3 Kris De Ruysscher, 4 Pieter Vereecken, 5 Johan Vercauteren, 6 Danny De Rauw, 7 Ivan Vercauteren.
{gotop}