Mijn straat

 Ik heb het nooit geweten.

Toch heb je er gestaan.

Anders weet ik zeker

had mijn straat een andere naam.

Je draaide je armen

rond in de wind

en rolde de stenen,

zo snel en gezwind.

Tot op een dag,

het stormde en waaide,

je arm omhoog

voor de laatste keer zwaaide.

Kreunend en krakend

smakte je op de grond

waar men de mulder

tussen de planken vond.

De naam bleef behouden.

De naam bleef bestaan.

Zo kan iedereen weten.

Hier heeft ooit een molen gestaan.

Georges Dhollander - onderwijzer 1972