Oktober
Toen de zon haar pijlen had verschoten en
wij intens van haar gloed hadden genoten,
had het groen geen goesting meer.
De blaadjes toverden kleuren hel
om dan verdroogd te dwarrelen naar beneen.
Het felle was gedaan,
striemende buien veroverden nu de baan.
De regen doopte het land sompig nat.
De natuur kreeg echt een oktoberbad.
Het licht wordt nu gedoofd
en wij van onze warmte beroofd.
Om de haard staan we stil als in een droom.
Chrysanten komen nu in bloem en
geven ons een afscheidszoen.
Georges Dhollander (O1972)