Hard

Wees hard, zegt men.

Hard als het wegdek van pek en beton

dat de bolle landouwen hun schoonheid ontneemt.

Wees hard, zegt men.

Hard als de wind die de zomer verjaagt

en de daken en dijken en bomen belaagt.

Wees hard, zegt men.

Hard als het ijs dat de beken bedekt

en aan de schaatsen en sleeën hun roestheid onttrekt.

Wees hard, zegt men.

Hard als de blik van de boer op het land,

die getaand door de tijd tot een landschap verwordt.

Wees hard, zegt men.

Hard als de nacht die het donker vermengt

met de mist van de morgen en zo zich verlengt.

Word hard, zegt men.

Hard als een woord dat je moeiteloos schrijft...

maar geen mens die doorvoelt

hoe één woord soms beklijft.

Paul Vereecken - onderwijzer 1976