Oude-leerlingendag 12-05-1984

Jubilarissen onderwijzers klas 1934 en 1959

Uit de toespraak van de goudvissen

Maar één ding moet me toch van het hart.

Ik heb spijt dat de Normaalschool niet meer dat is, wat ze in onze tijd was. Dat ligt niet aan haar, maar aan de nieuwlichters die het in ons land voor het zeggen hebben.

Als wij hier destijds de eerste voet over de drempel zetten, wisten we dat we onderwijzer wilden worden, en heel het normaalschoolleven en het ganse opvoedingssysteem waren daarop gericht.

We keken op naar de groteren die al naar de Oefenschool mochten, en we voelden ons een hele piet als we zelf voor het eerst les mochten geven. De Normaalschool was een ander soort Klein-Seminarie, één voor onderwijzers, en we werden daartoe, vanaf het begin, opgeleid.

Ik betwijfel sterk of de tweejaarlijkse vorming van nu kan opwegen tegen datgene wat wij kregen, of het pedagogisch vakmanschap thans de degelijkheid bereikt van toen.

Maar ja, ook onze Normaalschool moet mee evolueren met nieuwe, daarom nog niet betere, tijden, met eigen ideeën en inzichten.

We wensen aan de huidige generatie dezelfde beroepsfierheid en beroepsvreugde die wij kenden.

We wensen aan onze Bisschoppelijke Normaalschool van Sint-Niklaas dezelfde eendrachtige inzet voor onderwijzers- en regentenvorming, in de geest van deze tijd, maar met bezinning, en volledig gericht door de christelijke vormingsidealen, zodat ze rustig stevenen kan naar haar honderdvijftigjarig bestaan in 1989.

Ad multos annos!

(August Wauters - onderwijzer klas 1934)

{gotop}