Bouwkamp 1984 - Kastav - Joegoslavië

Drie weken bouwkamp werd samengevat in een reeks foto's met korte commentaar. Dat kan wellicht helpen om iets van de sfeer over te brengen.

1 De dakwerken waren dit jaar wel niet zo omvangrijk, maar wel ingrijpender dan vorig jaar. Restaureren was nu niet voldoende. Het oude dak van de Vlaamse kapel werd tot brandhout en puin gereduceerd om plaats te maken voor een fonkelnieuwe overspanning.

2 ''t Zwakke geslacht' was een volledig misplaatste term tijdens het kamp. Om beton te maken en naar boven te transporteren werd iedereen ingezet. Onze meiskens hoefden zeker niet onder te doen voor de mannelijke bouwvakkers! Bewonder die spierbundels maar!

3 Het dak. Daar zijn zware jongens bezig pannen te schikken en beton te storten. Geen greintje schaduw te bekennen... dus kreeg het water, bestemd om het beton vochtig te houden, ook nog een andere bestemming...

4 De tweede hoofdbrok van ons werk te Kastav bestond uit het afkappen van verweerde muren. Zowel de muren van de hoofdkerk als van de kapel waren dringend aan een onderhoudsbeurt toe. Mensen die mee naar Tardets geweest zijn weten wel wat dat is: zwaar, eentonig maar noodzakelijk werk.

5 De eentonigheid werd gelukkig af en toe doorbroken door één of andere ludieke vondst van enkele creatievelingen. Een handdoek, een oude bezem en emmer, wat kleren uit de sacristie, een mijter uit karton... en onverwachts stond de bisschop in hoogsteigen persoon voor ons. "Van da on-ge-loof-lijk ge-fo-to-gra-feer, verlos ons Heer!"

6 Geregeld klonk de kreet 'pijpuur' over de werven. Tijd om 10 minuten uit de brandende zon te vluchten naar een schaduwrijk plekje. Dan kwamen de plaatselijke zustertjes in aktie met hun roemruchte koffie, of werden we op één of ander brouwsel van de plaatselijke bevolking vergast.

7 De prospectie-ploeg had tijdens de paasvakantie een levensgroot Christusbeeld mee naar België gebracht. Roger Van Den Berghe en Eric Van Hulle hebben hun vakmanschap gedemonstreerd en dat beeld volledig gerestaureerd. Terug in Joegoslavië werd de laatste hand aan de herstellingen gelegd en op een mooie morgen werd Christus voorzichtig door Kastav naar de hoofdkerk gedragen. Het beeld kreeg een ereplaats in de kerk.

8 Hugo in z'n nopjes met twee keukenprinsessen. "Een geslaagde keuken is een geslaagd bouwkamp" wordt wel eens beweerd. En of de keuken dit jaar geslaagd was! We werden in de watten gelegd wat het eten betreft. Dank aan heel de keukenploeg!

9 De doop is een jaarlijks weerkerend festijn. Eén voor één worden de groentjes op het matje geroepen om hun capaciteiten als bouwvakker te bewijzen.

10 'De zee van Kastav' samen met enkele getrouwen op de plaat. Een frisse duik in zee bleef ook dit jaar voor de meeste bouwkampers het lichtpunt tijdens de donkere uren van zware arbeid, zweet en dorst. Anderen hadden echter een voorkeur voor een douche met iets warmer water om hun zweet weg te spoelen.

11 Twee capo's op een bank. Johan De Baere vereerde ons tijdens een weekend met een bezoek. Bij de barbecue-schotel even nakaarten over vorige bouwkampen.

12 De avonden waren kort te Kastav. Na het zwemmen en het eten was er nog tot 11 uur tijd om rustig tot jezelf te komen bij een glaasje pivo, of om samen naar muziek te luisteren, wat te discussiëren over hoe je nu juist moet pokeren, of een wandeling te maken in de omgeving van Kastav. Een paar keer werd er ook een volley-balwedstrijd gespeeld op het pleintje bij de school. Voor wie innerlijk tot rust wou komen was er geregeld een korte, stemmige viering in de kerk.

13 En dan de afscheidsavond. Ons laatste werk was het opruimen van de werf geweest. De avond begon met een sfeervolle viering in onze Vlaamse kapel. Een hoogtepunt van het kamp; samen vieren rond een zelf opgebouwd altaar, met een door eigen handen getimmerd dak boven het hoofd. De ruïne die we bij onze aankomst hadden aangetroffen was herschapen tot een gezellige, mooie kapel die op afwerking wacht.

14 Na de mis was het weer feesten geblazen. Rolands onmisbare aperitief en Erics voortreffelijke barbecue worden rond een kampvuur opgediend. De sfeer is uitbundig, maar niet luidruchtig. Dat komt waarschijnlijk door dat knagend gevoel, het gevoel dat het weer voorbij is (veel vlugger dan verwacht). De eerste dagen in Vlaanderen zullen we waarschijnlijk wat verloren lopen. We zullen de kameraadschap, het werk, de pijpuurtjes, het lekker eten, het zwemmen, de aperitieven, de luie zondagen, de bezinningsmomenten, de warmte, de sfeer in de slaapkamer, de gezellige avonden en de gastvrije mensen van Kastav erg missen!

(Dirk Hylebos in 'Kasteelgalm', herfst 1984)

{gotop}