Eugeen De Witte

Geboortedatum: 20.12.1883

Geboorteplaats: Sint-Niklaas

Diplomajaar: 1902

Oefenschoolperiode: vanaf 1902 tot 1923

Functie: klastitularis

Pensioen:

Hij overleed in 1951.

In memoriam

Gedurende twintig jaar fungeerde dhr. De Witte als onderwijzer in onze oefenschool. Meer dan duizend onderwijzers kwamen, als normalist, in zijn klas hun eerste proeven wagen in het onderwijs. En wellicht zijn er nog velen, - ze zullen ook al vereremerkt zijn wegens 25 jaar dienst, -  die de figuur van dhr. De Witte nog levendig in het geheugen dragen en die misschien nog vertellen over de angstige, of althans de spannende momenten, die ze als normalist doormaakten onder zijn keurend oog.

De mare van zijn overlijden kwam zeer onverwacht in de vele vriendenkringen en in het wijdvertakte werkmidden dat hij nog bezat. Hij was nu 67 jaar oud en reeds meer dan twintig jaar uit het onderwijs en toch stond hij nog midden in het actieve leven en dit met een leidende functie, en daarbij gewaardeerd en bemind door allen die met hem in contact kwamen.

Dhr. Eugeen De Witte is een geboren Sint-Niklazenaar. Hij verwierf het onderwijzersdiploma in 1902 en werd hetzelfde jaar nog benoemd te Aalst aan de  te Sint-Martinusschool. Na enkele maanden dienst aldaar, werd hij reeds geroepen om dhr. Jules De Schamphelaere op te volgen als onderwijzer aan de Oefenschool te Sint-Niklaas. Naast zijn taak als onderwijzer welke hij met hoge plichtsbetrachting volbracht, ging zijn voorliefde naar de studie van land- en tuinbouw. In 1919 behaalde hij het diploma van groententeelt en in 1922 dit van landbouw. Deze getuigschriften zouden hem de mogelijkheid geven om de leidende taak te vervullen welke hij later zou ter harte nemen.

In 1923 werd hij door het stadsbestuur van Sint-Niklaas aangesteld als schoolhoofd van de landbouwafdeling, vierde graad. Dit ambt bleef hij nog vijf jaar waarnemen. Meer en meer echter ging zijn aandacht naar het belangrijke werk van de volkstuinen. Als bestuurder van de landbouwavondschool voor volwassenen, als leraar aan de gewestelijke landbouwschool en als inspecteur van het landbouwonderwijs voor de provincie Oost-Vlaanderen, heeft hij onschatbare diensten bewezen aan de boerenjeugd; doch het sociaal en het moreel belang van het tuinwerk na de dagtaak van de werkman bleef zijn bijzondere belangstelling gaande houden. Hij zegde het zelf zo dikwijls: "Mijn taak als opvoeder heb ik steeds voor ogen, vroeger bij de kinderen, nu bij ons volk". Dit ideaal heeft hij gediend als voorzitter van de Waasse Neerhofclub, als hoofdredacteur van het blad 'De Volkstuin', en vooral als inspecteur-generaal van het Nationaal Werk van de Volkstuinen.

De koning heeft hem om deze uitzonderlijke verdiensten willen vereren met verschillende eretekens en hem geridderd in de Leopoldsorde. God zal voorzeker zijn trouwe dienaar belonen in alle eeuwigheid voor de schone zaak welke hij hier belangloos heeft gediend.

G.S.

(Bulletin van de Oudleerlingenbond Sint-Franciscus van Sales - 5e jaargang - 1951 - nr 2)

{gotop}