Alfons Charels

Alfons Charels werd geboren te Lokeren op 7 februari 1934. Hij deed middelbare studies, Latijn en Grieks, in het Sint-Antoniusinstituut van de paters Minderbroeders in Lokeren. Hij ging dan naar de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas en behaalde er in 1954 het diploma van onderwijzer, in 1956 het diploma van regent Letteren. Het schooljaar 1956-57 was hij leraar in de middelbare oefenschool van de Normaalschool.

Vóór zijn militaire dienstplicht was hij drie maanden leraar in de Technische School in Turnhout.

In 1959 vertrok hij naar Congo en gaf er les in het Collège Bouduin bij de Witte Paters in Kasongo. Bij de onafhankelijkheid van Congo in 1960 keerde hij terug naar België. Hij werd leraar in de wijk de Brugse Poort aan de Sint-Jan Baptistschool in Gent en in 1985, na fusie, aan het Sint-Amanduscollege in centrum Gent. Hij ging met pensioen in 1994.

In de jaren 1960- begin 1970 was hij bijna een decennium lang onderdirecteur van het vakantiehuis van de CM in de omgeving van Freiburg/Fribourg (Zwitserland).

Hij is nog steeds een verwoed bewonderaar van Romaanse Kunst. In de loop van zijn carrière verbleef hij soms langer in Frankrijk dan in Drongen. Zijn vaste stekken waren aanvankelijk Spanje, de Rhône, Bretagne, Normandië en zeker Vézelay.

Hij is een gelauwerd fotograaf. (klik hier)

Leraar Alfons Charels overschouwt zijn loopbaan… (anno 2020)

 Ik werd geboren in de Brugstraat te Lokeren op 7 februari 1934.

In haast alle stadia van mijn schoolloopbaan werden de scholen gesloten achter mij, niet door mij.

In 1936 ging ik naar de kleuterschool van de zusters van de Heilige Engelen. Die ‘Heilige Engelen’ kwamen we later terug tegen in de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas. Ze is nu nog de enige werkende orde in Lokeren. De school werd gesloten in 2016.

Eerste sluiting

Voor mijn lager onderwijs ging ik bij de broeders Hiëronymieten van 1940 tot 1945. We sloten ons aan eerst bij de E.K. (Eucharistische Kruistocht), later de scouts geworden. De school is nu Emiliani, een geestelijk gezondheidscentrum.

Tweede sluiting

Mijn middelbare studies deed ik in het Sint-Antoniuscollege in de Luikstraat in Lokeren, van de paters Minderbroeders. Ik volgde er Latijn en Grieks tot het derde jaar, van 1945 tot 1950. De school en het klooster werden verkocht aan de stad Lokeren.

Derde sluiting

Ik trok daarna naar de Bisschoppelijke Normaalschool in Sint-Niklaas voor 7 jaren, waarvan 5 op internaat. Eerst de opleiding van onderwijzer (1950-1954),

daarna het regentaat voor letterkundig regent (1954-1956). Onze vakken? Nederlands, Frans, Aardrijkskunde, Geschiedenis, Latijn, Opvoedkunde… Latijn,

de ganse maandagmorgen gegeven door E.H. Fons Pilaete, tot en met ‘De bello gallico’. Leerstof van 3 jaar in de oude humaniora.

1951 CM Blankenberge met Alfons Charels (1) en André Beghyn (2)Het schooljaar 1956-57 heb ik er les gegeven in de nieuwe middelbare oefenschool. Ik ontmoette er in het regentaat en lerarenkorps André Beghyn. We kenden mekaar al in 1951 als moniteur bij de CM in Blankenberge. De Normaalschool in de Kasteelstraat eindigde in 1999.

Vierde sluiting

Ik heb daarna drie maanden lesgegeven in de technische school in Turnhout tot ik mijn militaire dienstplicht moest vervullen. Vijftien of achttien maanden? We kozen de 18 voor reserveofficier. Toch niet bij de pantsers? Onze turnleraar in de Normaalschool André Van de Walle, vertelde ons: “Een rijdende doodskist.” Jawel, we vlogen naar Stokkem, in Limburg? Nee, nee, naar Stockem-Heinsch! (in de provincie Luxemburg, nu deelgemeente van Aarlen). Acht maanden, van december 1957 tot in 1958. We eindigden bij de recce (‘rekkie’), verkenning, als adjudant met zilveren ster.

Vijfde sluiting daar.

Legerdienst dan verder in Werl (in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gelegen in het Kreis Soest) in Kwartier Houthulst bij de Vierde Lanciers en geëindigd als onderluitenant met gouden ster.

Ondertussen had ik mijn toekomstige, Anna, leren kennen als monitrice in Waasmunster en in 1957 als verloofde. In 1959 trouwden we in Brugge en een week later vertrokken we naar 4°ZB in Kasongo (Congo) bij de Witte Paters van Afrika. Daar maakten we onze eerste zoon Luc. Hij werd er een pied-noir. Met de ‘indépendance’ in 1960 vluchtten we voor de muitende soldaten naar Burundi en vlogen terug naar België.

Zesde sluiting (ons collège Baudouin).

In de wijk de Brugse Poort in Gent vond ik een prettig weerzien in de Sint-Jan Baptistschool van de broeders van de Christelijke Scholen. Klassen werden er gesplitst en ik werd er leraar Nederlands, Frans, geschiedenis, aardrijkskunde. In de jaren zeventig en tachtig kwam er in de wijk een toevloed van Turken, Roemenen, Bulgaren,… De school werd gesloten in 1985.

Zevende sluiting

De school werd overgebracht naar de hoofdschool in het Gentse centrum, het grote Sint-Amandusinstituut. Fons Van Holderbeke, gebuur 54-tigers onderwijzer, en regentaat 1956 in de Normaalschool, verwelkomde ons daar. Ik nam zijn titularisschap over en eindigde er als leraar van de 5de Latijnse. Maar ook die school kende een einde,

Achtste sluiting, maar toch bleef er een vrij internaat bestaan.

Ik ging met pensioen in 1994.

Alfons Charels
Na het vele kamperen en 26 pensioenjaren leven we nu in Drongen, anno 2020, gelukkig met ons drie kinderen en 6 kleinkinderen. Met dank voor die schone jaren met een pastoor van 7 parochies, Patrick De Baets,(lees meer: klik hier) hij was één van mijn leerlingen op de Brugse Poort en is ook oud-leerling van de Bisschoppelijke Normaalschool (O1989).

Een positieve noot. Ik volgde van 1972 tot 1979 avondles in fotografie aan de Kask, (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten) in Gent en eindigde met een koperen medaille (wel een regeringsmedaille) (lees meer: klik hier). De academie promoveerde tot Hoger Onderwijs met het Conservatorium en de Landbouwhogeschool. De leraars werden docenten. Hun wedde groeide mee…