Andreas Van Peteghem

foto Andreas Van Peteghem

Hij werd geboren te Sint-Niklaas op 3 september 1929.

Hij overleed te Sint-Niklaas op 20 juni 2008.

Hij was leraar economie aan de Middelbare Bisschoppelijke Normaalschool te  Sint-Niklaas. Hij gaf ook les in het Sint-Jozef Klein Seminarie en Berkenboom te Sint-Niklaas en vooral ook aan de toenmalige Hogeschool voor vrouwen te Antwerpen (Lessius Hogeschool).

Vertaler tolk aan de rechtbank te Dendermonde.

Reisleider - Wereldreiziger

prent vanpeteghem1

Bij zijn afscheid aan de Normaalschool in 1984

Eigenlijk geen gemakkelijke opdracht over André Van Peteghem 'slechts' enkele volzinnen te schrijven: een kanjer van een boek zou beter meevallen.

Ik denk hier aan de beroemde zin uit Lijmen van W. Elsschot en zijn Algemeen Wereldtijdschrift voor Financiên, Handel, Nijverheid, Kunsten en Wetenschappen. Directeur-Generaal Ch. A. Boorman: "De tous les matériaux de l'architecture, le marbre est certes celui qui offre les plus admirables ressources au prodigieux et inépuisable thème de la décoration."

"De tous les maréchaux de la grande guerre, le maréchal Foch est certes celui qui offre au prodigieux et enépuisable thème de la gloire nationale, les plus admirables ressources...

De tous les professeurs de l'enseignement supérieur, le professeur Van Peteghem est certes celui qui offre..."

Alle gekheid op een stokje, André is eerst en vooral een groot leraar met een warm en zorgzaam hart voor zijn studenten. Bij de dinsdagsoep praatten wij nooit over 'koelkasten, kruiswoordraadsels, voetbalpronostieken of bridge' (vrij naar A. de St. Exupéry), maar luisterde ik naar de bezorgde of enthousiaste commentaar van André bij de pas gegeven oefenles van een zijner studenten Economie. (Ofwel ging het over de vorige of over de volgende reis; ja, ook dat gebeurde wel eens.)

Ik denk hier ook aan de brief, gericht aan Victor Hugo, met als enig adres: Monsieur Victor Hugo, Himalaya

André Van Peteghem, Himalaya.

André, de noeste studax, verzamelaar en bezitter van een indrukwekkende reeks diploma's. (En nog gaat de reeks verder...)

André, de levende en wandelende encyclopedie... Wanneer men hem, zoals ik, gevolgd heeft doorheen Thaïland, Zuid-Afrika, Columbia, Sri Lanka, de States, Senegal, Japan, Egypte, India en China, dan valt men van de ene verbazing in de andere... beklaagt men vaak de lokale gidsen, die hun lesje proberen op te dreunen.

André-met-de-talenknobbel. Ik heb niet enkel die knobbel 'gezien' - zoals Toon Hermans beweert -, ik heb hem met stijgende verbazing, van jaar tot jaar, zien groeien. "De vier talen?" Een niet specialist zou moeilijk zijn moedertaal raden! (Nu ja, dat 'licht' accent van Sint-Niklaas zou hem wellicht op de goede weg zetten.) Maar daarnaast: Spaans, Italiaans, Russisch, Grieks, Zweeds, Roemeens. En als je denkt dat het lijstje compleet is, dan hoor je hem in 't IJslands bezig (remember Las Vegas, André) dan merk je dat Portugees en Arabisch voor hem geen onbekenden zijn. Chinees komt ook aan de beurt. Japans - maar dit blijft strikt onder ons, André (enfin zo was toch de bedoeling) - beperkt zich tot 'moto moto' en  'mochi mochi'.

André, de diepovertuigde gelovige, met zijn oprechte eerbied voor missionarissen, priesters, zusters en broeders. ("Zij doen het toch maar!")

Ja, het doet deugd André tot vriend te hebben. Juist deze vriendschap verzacht de pijn van het afscheid nemen.

En het afscheid doet pijn.

(E.H. Alfons Pilaete in 'Kasteelgalm', herfst 1984)

In memoriam

 

In Sint-Niklaas werd vorig weekend afscheid genomen van Andreas Van Peteghem (79). Van Peteghem was vooral bekend als pedagoog. Na zijn studies Economie en Handelswetenschappen in Antwerpen en Politieke en Diplomatieke Wetenschappen in Gent, gaf hij les in het College in Sint-Niklaas. Later richtte hij in diezelfde stad de afdeling economische in het Instituut Berkenboom en had hij een lesopdracht in de Bisschoppelijke Normaalschool. Begin de jaren zeventig van vorige eeuw doceerde hij Economische Politiek en Ontwikkelingseconomie aan de Lessius Hogeschool in Antwerpen en leerde hij studenten van de Katholieke Vlaamse Hogeschool Duitse (politieke) teksten vertalen. 

Daarnaast kennen veel mensen Andreas Van Peteghem als een bezield reisbegeleider bij VTB. In die functie reisde hij de hele wereld rond. Gevraagd naar wat zijn favoriete bestemmingen waren, antwoordde hij steevast: "Voor de volheid van het leven India, voor de gulheid Griekenland en voor de schoonheid Guatemala."

Die reiservaring zorgde ervoor dat Van Peteghem door zelfstudie vlot twaalf talen sprak. Dat leidde er toe dat hij in de rechtbank in Dendermonde regelmatig optrad als tolk.

Zelfs met zijn indrukwekkende carrière bleef Van Peteghem zijn roots trouw. Opgegroeid in de wijk Brugsken bleef hij steeds ijveren voor respect voor de kleine man. Wie hem kende, typeert hem als en minzaam man. "Er was maar één ding dat hem echt kwaad kon maken: sociaal onrecht. Dat respect voor de kleine man, dat kregen ook zijn studenten ingelepeld. Hij was niet het type van de klassieke academicus, eerder een verteller", typeert zoon Jan Van Peteghem hem.

Andreas Van Peteghem was gehuwd met Mine De Schepper. Ook vijf kinderen, twaalf kleinkinderen en een achterkleinkind namen afscheid.

(Gazet van Antwerpen - 05.07.2008)

 

{gotop}