E.H. Emiel Steeman

E.H. Emiel Steeman

Geboren te Lokeren op 5 januari 1893

Priester gewijd op 21 mei 1921

Vanaf 15 september 1921 leraar Talen (Frans, Nederlands) aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas

Directeur van de Bisschoppelijke Normaalschool van 30 december 1931 tot 1945

Was zelf onderwijzer, oud-student van de Bisschoppelijke Normaalschool (diplomajaar 1913)

In 1937 werd hij leider van E.K.O. en in 1939 diocesaan proost van COV voor Oost-Vlaanderen.

Was een vroom man.

Dank aan hem werd de Normaalschool uitgebreid en gemoderniseerd. Schildering en meubilering van de kapel, de nieuwe oefenschool, de heerlijke wintertuin, het gebouw van de eerwaarde zusters, de badzaal, de ziekenzaal zijn aan zijn organisatorische geest te danken. In 1938 was hij ook betrokken bij de stichting van de oud-leerlingenbond.

Werd op 4 oktober 1945 benoemd tot pastoor-deken te Zele.

Op 15 april 1952 werd hij aangesteld als algemeen directeur van de zusters van O.L.Vrouw Presentatie te Sint-Niklaas.

Overleden te Sint-Niklaas op 8 augustus 1955.

Bij zijn afscheid aan de Normaalschool 

1945steeman
E.H. Emiel Steeman, R.O.L.II, directeur van de Normaalschool, werd op 4 oktober 1945 door Mgr. de bisschop benoemd tot pastoor-deken te Zele. De oud-leerlingenbond wenst haar voorzitter én als oud-leerling van de Normaalschool, én als leraar én bijzonder als directeur van harte geluk bij deze benoeming.

Na in 1913 hier het onderwijzersdiploma behaald te hebben werd E.H. Steeman op 21 mei 1921 priester gewijd. Op 15 september 1921 werd hij leraar benoemd in het Frans en het Nederlands aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas. Op 30 december 1931 werd hij, bij het heengaan van E.H. Raman als deken naar Nazareth, tot directeur benoemd. In 1937 werd hij leider van E.K.O. en in 1939 diocesaan proost van COV voor Oost-Vlaanderen.

Vierentwintig jaar heeft E.H. Steeman met onvermoeibare priesterijver gearbeid aan de opleiding van honderden onderwijzers. Hartsgrondig danken we hem om zijn grenzeloze toewijding.

Dank aan hem is de Normaalschool uitgebreid en gemoderniseerd. Schildering en meubilering van de kapel, de nieuwe oefenschool, de heerlijke wintertuin, het gebouw van de E. Zusters, de badzaal en de ziekenzaal zijn aan zijn organisatorische geest te danken. Zijn naam blijft onafscheidelijk verbonden aan de stoffelijke en geestelijke opgang van onze Normaalschool, alsook aan de stichting van de oud-leerlingenbond (1938).

                                 "In de hand van God ligt ieders gezag,

                                 Hij verleent de bestuurder zijn aanzien". (Eccli, X, 5)

(Bulletin, 2e jaargang nr. 5)

Afscheidsviering directeur E.H. Emiel Steeman en oefenschooldirecteur René Meireleire

Op donderdag 25 oktober 1945 werd door de leraars, de onderwijzers en normalisten een zeldzame gebeurtenis gevierd: er werd een warme en welverdiende hulde gebracht aan twee heengaande bestuurders: E.H. Steeman (normaalschool) en René Meireleire (oefenschool) Tegelijk werden hun respectievelijke opvolgers, E.H. Richard Weemaes en Gerard Schelfhaut hartelijk verwelkomd ter gelegenheid van hun indiensttreding.

Het feest is waarlijk uitgegroeid tot een geestdriftig en dankbaar huldebetoon, dat in de annalen van de normaalschool zal geboekt blijven.

Op de vooravond waren professors De Bruyn en Van de Merlen druk in de weer, samen met enkele studenten, om de eetzaal van de normalisten en de feestzaal echt om te toveren in smaakvol versierde en gezellige receptiezalen. 't Was 'n heen en weer lopen, dragen en... ladders beklimmen tot in de vroege uurtjes van donderdag.

De dag werd ingezet te 9 uur met een plechtige dankmis, opgedragen door E.H. Steeman, die bijgestaan werd door het voltallig leraarskorps. Al de normalisten, de leerlingen met de onderwijzers van de oefenschool, verschillende oud-leraars van de Normaalschool waren aanwezig. Onder leiding van prof. Vandenbossche werd een tweestemmige mis uitgevoerd.

Te 10.30 uur had in de feestzaal een plechtige zitting plaats. Een student uit het vierde jaar las een dankbrief voor, waarin de rijke verdiensten en de toewijding van E.H. Steman gedurende de vierentwintig jaren hier doorbracht, werden gehuldigd; waarna aan de oud-directeur bloemen en geschenken werden aangeboden. Hierop werd door de normalisten van het vierde jaar zeer gevoelvol 'Mijn Moederspraak' van Peter Benoit uitgevoerd. Werner Smet (derde jaar) kwam vervolgens in een mooi vertolkte voordracht 'De Priesterhand', de weldaden van de priester bijzonder in herinnering brengen. Door de rechtstaande aanwezigen werd daarna het Belgisch volkslied gezongen. Nadat door het derde jaar gezamenlijk het 'Liedje der dankbaarheid' was uitgevoerd, droeg Julien Dhont (vierde jaar) een schoon huldedicht voor. Een flink trio zong hierop zeer expressief 'Vaalrivier', wat warm werd toegejuicht. 

Nu kwam de oefenschool aan de beurt. Een leerling uit het achtste jaar las een huldebrief voor aan het adres van René Meireleire, die na in 1907 hier het diploma te hebben behaald, gedurende 28 jaar onderwijzer aan en gedurende 10 jaar bestuurder van de oefenschool is geweest. De verdienstelijke opvoeder mocht ook geschenken als blijk van erkentelijkheid vanwege zijn collega's en leerlingen in ontvangst nemen. Kunstvol en zuiver voerden vervolgens de leerlingen van de oefenschool een gelegenheidslied uit op muziek van prof. Vandenbossche.

Na al die klankenweelde te hebben genoten kwam E.H. Steeman de leerlingen voor de laatste keer toespreken. Hij dankte O.L.Heer, zijn medewerkers, oud-leraars, leraars en subregenten, directeurs en onderwijzers van de oefenschool, alsook de leerlingen om al het goede dat hij, met hun onmisbare medewerking hier mocht tot stand brengen. Hij herinnerde er aan hoe hij aan de normalisten steeds drie punten heeft geleerd - waarin de geestverwant van priester Poppe doorstraalt -: de H. Kerk, Christus in de Eucharistie en Onze-Lieve Vrouw lief te hebben; en hoe zonder samenwerking in liefde door directeur, leraars en leerlingen niets duurzaam kan uitgewerkt. Hij wees er op hoe de onderwijzer de rechterhand behoort te zijn van de priester en vroeg aan al de aanwezigen een diep besef te hebben van het belang van de katholieke normaalscholen voor de toekomst van Kerk en Land. Besluitend mocht hij getuigen: "Ik ga gerust heen, omdat ik u allen op gelijke wijze heb lief gehad, omdat de geest hier goed is wat betreft tucht, werkzaamheid en godsvrucht, omdat Mgr. mijn opvolging aan E.H. Weemaes heeft opgedragen."

Nadat René Meireleire op zijn beurt de aanwezigen had bedankt om de hem gebrachte hulde, richtte E.H. Weemaes de nieuwe directeur van de Normaalschool voor 't eerst het woord tot zijn leerlingen. Hij dankte om de hartelijke welkomstgroet vanwege leraars, onderwijzers en studenten. "Wij schrijven," zo ging hij verder, "samen als het ware een kostbare verhandeling met een moeilijke opgave. Vandaag met dit feest plaatsten we er een punt in, maar morgen gaan we voort met de redactie. We willen in de Normaalschool een corporatieve medewerking zien groeien van allen, en van hoog tot laag. Moge onder Gods zegen en met de hulp van Sint-Franciscus de bisschoppelijke Normaalschool van Sint-Niklaas een grote bloei tegemoet gaan."

Onder een geestdriftig herhaald 'Hij leve lang, ja lang' verlieten alle overheden de zaal.

Te 12.30 uur bracht een feestmaal E.H. Deken, E.H. Directeur, oud-leraars, leraars, onderwijzend personeel van de oefenschool en al de leerlingen samen in de eetzaal van de normalisten, welke voor de gelegenheid met draperieën, guirlandes en met een Nederlands, een Frans en een Latijns jaarschrift was versierd en waar ondertussen de geschenken waren tentoongesteld.

Vrolijke samenzang met prof. Vandenbossche aan het klavier kwam de geestdrift onder het middagmaal gloed bijzetten. Na de samenzang 'Naar Wijd en Zijd', de 'Vlaamse Leeuw' en het afscheidslied, zegde E.H. Steeman vaarwel aan de leerlingen.

28 oktober 1945: aanstelling van E.H. Steeman als pastoor-deken van Zele 

Op het hoogfeest van Christus-Koning werd de oud-directeur door vicaris Claeys Bouüaert als pastoor-deken van Zele aangesteld.

In eenvoud, zonder veel praal, kreeg deze plechtigheid toch een aangenaam verloop, want het is iets dat steeds een heuglijke parochiegebeurtenis is.

De landelijke traditie en florklore getrouw, opent een groep met uitgedoste ruiters, gezeten op kloeke paarden, de korte stoet. Volgen de gemeentelijke politie en de auto's met burgerlijke en geestelijke overheden, waaronder de nieuwe herder.

Aan de ingang van de dekanale kerk wordt E.H. Steeman verwelkomd midden talrijke kleurige vaandels met een gelegenheidsgedicht en biedt men hem de kerksleutels aan. Het huis Gods prijkt in feesttooi. De vicaris-generaal kanunnik Claeys Bouüaert, met als getuigen, E.H. Vlerick, diocesaan inspecteur en Vercruyssen, pastoor-deken van Sint-Niklaas, gaat met de gebruikelijke ceremonieën over tot de plechtige aanstelling. In treffende woorden wijst de kanunnik op de plichten van de parochianen tegenover hun geestelijk hoofd en drukt de wens uit dat E.H. Steeman de stappen van zijn achtbare voorganger moge volgen en dus een wijze en zorgvolle herder mag zijn. De plechtige hoogmis opgedragen door E.H. Steeman, wordt stemmig gezongen door zijn gewezen leerlingen van de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas, waarvan hij de ijvervolle bestuurder was.

E-mail