Welkom!

Beste gast

	Graag verwelkomen wij u op deze site. Ze is bedoeld voor allen die enige verbondenheid voelen met de Bisschoppelijke Normaalschool van Sint-Niklaas of belangstelling hebben voor het rijke verleden van deze school. In het bijzonder richten wij ons tot de honderden normalisten die in deze school hun opleiding tot onderwijzer of regent hebben gekregen. Bij uitbreiding richten wij ons ook tot de studenten van de Humaniora-afdeling en de leerlingen van de lagere oefenschool. Wij maken gebruik van de vele artikelen en foto's die in de loop der jaren verschenen zijn in de tijdschriften, uitgegeven door de school zelf. Tevens putten wij uit eigen fotoarchief om feiten en gebeurtenissen te visualiseren. Deze site is nog in opbouw en dus nog erg onvolledig. Wij staan open voor opbouwende suggesties en bijdragen om zo de site verder uit te breiden.

 

Voorgevel Normaalschool            

                   Het originele huisnummerplaatje van de Normaalschool

De speelplaats van de normaalschool in 1922

 

Bord gemaakt door leraar plastische opvoeding Luc De Rijck voor een opendeurdag.
 

Bekijk een panoramisch zicht op de Normaalschool: Panorama

 -O-O-O-

Hieronder verschijnt maandelijks een kunstwerk, een lied en een gedicht van een oud-leraar of oud-student van de Normaalschool.

Kunstwerk

Kunstwerk: 'Reynaert de vos' - Pierre De Ruysscher (O1979)

Muziek

'Oh, kom er eens kijken' - Kinderkoor Mozaïek onder leiding van Bernard Foubert (O1970)

 GEDICHT 

Gedicht: ‘Een liefdeslied' - E.H. Hugo Verbeke (oud-leraar)

Een liefdeslied 

Omdat de mensen oorlog voerden,

blank en zwart, oost tegen west,

kwam er onrust bij de vogels

en allen zwegen... uit protest.

 

De doffe slagen van granaten,

scherven, kreten, rook alom,

nergens zangen die weerklonken

bij het opgaan van de zon.

 

's Morgens bleef de landman wachten

op het kraaien van de haan,

men vroeg zich af wat er gebeurde,

waarom zweeg de nachtegaal?

 

Zonder het gezang van vogels

leek de wereld akelig kil

voor wie de ramen opende

bleef alles onheilspellend stil.

 

Maar eenmaal in de vroege morgen

op een mooie dag in mei

wandelde een blonde jongen

met een meisje aan zijn zij.

 

En ze dansten en ze zongen

met blijde stem hun liefdeslied

en dier en mens zij luisterden

met heimwee en met stil verdriet.

 

De merel kon zich niet bedwingen,

ving onverwacht met fluiten aan,

dan de vinken en de lijster,

tenslotte ook de nachtegaal.

Hugo Verbeke

 

 Lees de gedichten die al verschenen zijn: klik hier.