Diplomajaar 1875

In Massemen nam pastoor Hendrik De Somer het voortouw in dit project, met koster Alphonsus De Regge, de broer van de voormalige gemeenteonderwijzer Karel De Regge, als enthousiaste medestander. De Somers voorganger, pastoor Augustijn De Smedt, had wel al de basis gelegd voor 'eene school' van katholieke signatuur.

Op 1 mei 1882 startte de Vrije School, waar 'de oude meesteresse' Marie Matthijs en de 'twee brave dochters', Marie Verstraeten en Marie De Corte, de eerste maanden lesgaven. De twee Maries waren 'voor twee à drie maand belast met de Bewaarschool'. Marie De Corte zou acht jaar later huwen met koster Alphonsus De Regge en door de Massemenaars steeds als 'Kosters Mie' genoemd worden. Vanaf eind september 1882 namen de Gentse Franciscanessen van het Crombeen de onderwijstaken over. Enkel Marie Matthijs bleef bij de kleuters van de 'bewaarschool'. Voor deze betaalden de ouders '5 centiemen per week, voor d'anderen die Vlaemsch alleene leren 0.75 per maand en 1 frank per maand voor dezen die de fransche lessen bijwoonen'.

De Gemeenteschool liep nagenoeg leeg tot groot genoegen van pastoor De Somer. 'Wij telden 250 kinderen' en 'bij den aangeblevene Meester waren er nooit meer dan 8 à 12 kinderen' noteerde hij in het Liber Memorialis, sluitende met het triomfantelijke 'Laudetur Jesus Christus in aeternum'. Toch schreef pastoor De Somer ook dat 'de aangeblevene Meester [Hippoliet Van Humbeeck] geerne gezien was van het Volk, gelijk hij ook nadien altijd een goede en rechtzinnige Catholiek is gebleven'.

Na de verpletterende nederlaag van de Liberalen van de wetgevende verkiezingen van juni en juli 1884 kwamen de Katholieken weer aan de macht.

In september kwam een 'Derde organieke Wet' in voege. Een gevolg daarvan was dat de Massemse jongens op 1 oktober 1884 terug op de Gemeenteschoolbanken zaten. De kleuters en meisjes bleven les volgen bij de Zusters. Pastoor De Somer was vrij tevreden met deze situatie. Hij was al tevreden dat de kleuters en de meisjes onder de hoede van de Crombeenzusters bleven: 'Al en hadde de Geuzentijd geen ander goed op Massemen te wege gebracht als zou aldaar, het Klooster te verwekken met zijne Bewaarscholen voor de Kleinen en de Opvoeding der Meisjes onder d'handen te brengen van Religieuzen, dit ware al genoeg voor de Massemnaren om dien geuzentijd zooveele niet te beklagen en om den goeden God te loven en te danken, Hij die nog altijd weet het Goed uit het Kwaad te trekken'.

De gemeenteonderwijzer die zich in het oog van de storm van de Massemse Schoolstrijd bevond was Bernardus Hyppolitus Van Humbeeck. Hij werd geboren in de wijk 'Kryger' te Moorsel bij Aalst op 21 oktober 1855 als zoon van de 47-jarige landman Guilliemus en Joanna Temmerman.

In 1875 studeerde hij af als onderwijzer aan de Bisschoppelijke Normaalschool van Sint-Niklaas. In 1880 werd hij 'gemeenteonderwijzer' in de gemeente. Hij woonde, samen met zijn Wichelse echtgenote Maria Justina Derde, zijn acht kinderen, zijn schoonouders Dominicus Derde en Maria Theresia Van Boven, en zijn schoonzus, in het Schoolhuis. Hippoliet trad heel vaak op als getuige in de Burgerlijke Stand. Dat was praktisch: hij kon schrijven én woonde één 'deur'worp van het toenmalige Gemeentehuis.

'Hippoliet was geëngageerd in de gemeente. Hij was secretaris van de in 1893 gestichte 'Veeverzekering van Massemen' die haar zetel had in de Gemeenteschool. Hij zou ook gemeentesecretaris geweest zijn volgens Rolande van Heden. Hij hield de spaarboekjes bij van de leden van de in 1900 gestichte 'Maatschappij van Onderlingen Bijstand', gekend onder de naam ''s Kinds Welzijn'.

Hij overleed op 20 november 1913 en was net 58 jaar geworden en weduwnaar.

In de Burgerlijke Stand staat dat hij 'hoofdonderwijzer' was. De door pastoor De Somer omschreven 'geuzenmeester' bleek dan toch niet zo geuzig geweest te zijn.

(Bron: heemkundige Jan Lampaert - (O1983))