Onderwijzers klas 1917 - Reünie Deurle 24.07.1952

Het zou een dag worden van zon en vreugde...

Het zou - die 24 juli 1952 - een dag worden van zon en vreugde voor de mannen die - vijfendertig jaar geleden - met blijde levenslust de normaalschoolpoort achter zich hoorden toeklappen. Het was allemaal pikfijn georganiseerd voor een oprecht gezellig, zeer gezellig samenzijn. Al die ouwe, goeie kameraden... na vijfendertig jaar nog eens terug zien! In vrolijk gebabbel al de herinneringen ophalen uit de normaalschooltijd, al de steekspelen en wederwaardigheden die in het verdere leven werden meegemaakt laten voorbij filmen... 

Zestig gediplomeerden waren er, dat jaar 1917. Van drie, vier ontdekten we nergens het adres. Intussen zijn er reeds vijf studiemakkers overleden. Enkele anderen waren - tot hun groot spijt - wegens ziekte of verre reis belet. Kortom, met tweeëndertig zouden wij - te Deurle - het blijde weerzien beleven.

Op de feesttafel van het 'Vissershuis' lag de spijskaart te wachten.

"Wij, laetste geslacht der bolhoeddragers, wij hebben besloten ende besluiten, op desen uutsonderlicken dagh een bijeenkomst te belegghen in de wonderlicken tovertuin van Deurle bij de Leye, dit om in 't vroede en in 't sotte te ghedenken het jaer 1917, synde het jaer onsere overwinninghe ter stede St. Niklaes".

Helaas, geen verslag der feestelijkheden... maar een 'In memoriam' over onze studiemakker Leonard Brughmans.

Ik hoor nog de remmen schroeven, ik zie nog de stukken verwrongen staal, ik voel nog in mijn handen het beven van hen die op het nippertje na de dood zijn ontsnapt. En... dáár, onze vriend Leonard Brughmans in het hoekje van de noodlottige wagen, zonder pijn noch besef, de Eeuwigheid ingegaan...

Te Sint-Martens-Latem, juist vóór Deurle, waar het feest te wachten stond, is de goede, stille Leonard van ons weggerukt.

Waar ons programma een lied en een lach voorzag ter inleiding, zijn wij begonnen met de vier akten.

Enkele dagen nadien zijn wij naar Kalmthout getrokken. Wij waren er - zijn oud-studiemakkers - zeer talrijk, spijts de verre afstand. En onze goede, doorgoede oudleraar, E.H. Spittaels, was er ook.

Het bezoek aan het huis-in-de-bloemen dat toen het huis van smart en beproeving was, de stille tocht langs de Kalmthoutse wegen naar de stijlvolle kerk, - de honderden aanwezigen die hun medelijden, als een waarachtig medelijden aanvoelden, - en dan, die plechtigheid ter kerke, een plechtigheid die wij nog nooit - niet waar, beste vrienden die er aanwezig waart - zo verheven en treffend hebben meegemaakt: neen, dit alles vergeten wij nooit meer.

Daar hebben wij begrepen wat de goede onderwijzer betekent in het leven van de dorpsgemeenschap. Wij hebben het aangevoeld wat die 54-jarige man betekend heeft voor de jeugd, voor het volk, ja zelfs voor de kerk. Die stijlvolle kerk van Kalmthout-Heuvel met haar kleurramen die - zoals het doodsbeeldeke het zielvol vertolkt -  "voor hem zullen bidden".

Aan het graf werden door verschillende vrienden van de betreurde de passende herdenkingswoorden gesproken, terwijl de regen en de wind - o zinnebeelden! - aan 't zwiepen waren. Namens de oud-studiemakkers van 't jaar 1917 was het zijn trouwe vriend Frans Verstraelen die de taal der ziele sprak. Lees wel: zijn trouwe vriend. Want Frans had met hem, zijn streekgenoot, de verre reis meegemaakt en in vrolijk gekout de vooruitzichten van de feestelijke dag besproken; Frans had - naast zijn vriend Leonard - samen met vier andere studiemakkers een moment de stamp van de Dood gevoeld, en nu - bij het graf -  was hij de tolk van ons allen om het laatste vaarwel uit te spreken.

Aan de diep beproefde maar dappere echtgenote, aan de drie rouwende kinderen, aan de achtbare familie, bieden wij hier nogmaals de uitdrukking onzer diepgevoelde deelneming.

Vaarwel Leornard, in christen zin en in de volle waarheid van het woord: wij vergeten u niet!

(Robert De Graeve in 'Kasteelgalm', 9e jaargang - 1952 - nr 3)

De groep onderwijzers 1917 te Deurle-Leie. Leonard Brughmans - slachtoffer van het auto-ongeval - ontbreekt, helaas, bij de vriendengroep. 1 2 3 Emiel Vranken, 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Frans Verstraelen

{gotop}