Schooljaar 1979-80 feestelijk afgesloten
De lagere afdeling van de Bisschoppelijke Normaalschool nam afscheid van het schooljaar 1979-80 op een stijlvol, sprankelend spitsvondige manier. In een eucharistieviering in het kerkje van de wijkafdeling werd gedankt voor de vele gaven van het voorbije schooljaar.
Voor de slotdag had de ganse schoolgemeenschap gewerkt aan een groot massaspel 'Het kleine vogeltje en het grote bruine paard'. De verschillende klassen hadden gewerkt aan de voorbereiding ervan. Ieder zijn taak, maar de ene wist niets van de andere, zodat de opvoering werkelijk voor eenieder een verrassing was.
Die vrijdagmorgen stroomde de speelplaats van de hoofdschool vol met vaders en moeders en met alle kinderen van de school. De speelplaats gaf een feestelijke aanblik: op een muur prijkte met grote letters en op een aantrekkelijke manier de titel van het massaspel, net alsof het ging over een wereldcreatie. Lange wimpels met dankwoorden en fijne vakantiewensen slingerden aan de muren. Helemaal centraal stond een reuzegroot podium met een sprookjesachtig decor.
Trommelgeroffel kondigde het begin aan van het spektakel. Het sprookje begon: het verhaal van een klein vogeltje dat op zoek gaat naar zijn grote vriend, het bruine paard, dat op de markt verkocht zou worden, in het leger terecht komt, dan op toernee trekt met een circus, uiteindelijk in de dierentuin belandt maar daar wordt bevrijd en wegvlucht in het bos waar het een dikke vriend wordt van de andere dieren.
De opeenvolgende taferelen werden uitgebeeld door de verschillende klasgroepen op diverse manieren. Dans, mime, zang, sketchen, amusante scenes volgden elkaar op, spontaan, vlot, fris, guitig en allemaal zo ongekunsteld. Dat alles werd tot een knap geheel aaneengeregen door de onderwijzers Romain Bombeke en Bernard Foubert.
Het spel was echter pas goed aan 't rollen toen een hevige regenbui iedereen op de vlucht deed slaan. Het dreigde alles in de war te sturen. Er werd inderdaad aan afgelasting gedacht. Doch de kinderen waren toen reeds zo sterk in de ban van het spel dat zij, toen de regen in hevigheid was afgenomen, spontaan opnieuw hun plaatsen innamen. Gelukkig was het wisselvallig weer geen verdere spelbreker meer en kreeg het sprookje zijn happy-end.
De slotscene werd verzorgd door de eersteklassertjes met een eenvoudig fris en kleurrijk nummertje met bloemen, bloemen die uiteindelijk bestemd waren voor Leo Van de Voorde, de onderwijzer die met pensioen ging, na 35 jaren opvoedingswerk. Dankwoorden werden uitgesproken door E.H. De Witte, directeur van de Normaalschool, door kantonnaal inspecteur André Van Landeghem en door mevrouw Annie Audenaert namens het oudercomité. De jongens van zijn klas zongen dan nog een zelfgemaakt danklied.
" Dat is dan werkelijk eindigen in schoonheid" zei de afscheidnemende meester Van de Voorde in zijn wederwoord. En zo werd een punt gezet achter een rijkgevulde loopbaan en voor de kinderen achter een vruchtbaar schooljaar.
