Norma-voetbalploeg 1964-65

Hoe meer wij in de toekomst kijken, hoe meer wij overtuigd raken dat de huidige Norma-voetbalploeg een stukje geschiedenis aan het schrijven is, dat zal geboekt staan als een hoogtepunt in de Norma-sport-kalender.

Het is immers overduidelijk gebleken dat in onze voetbalploeg van dit jaar enorm veel talenten schuilen. We vinden het zelfs de moeite waard een opsomming te wagen, omdat praktisch al onze mannen ook buiten de school in een sportploeg zijn opgesteld: F. Schevernels (Beerschot), Guido Ferket (Sint-Niklaas), De Wilde (Sp. Temse), Guido Rombaut (SC Zele), Van Geel (O. Merksem), Van Autreve (R. Wetteren), Eddy Van Hoye (Sint-Pauwels), Dillis (Kieldrecht), Heyman (KAV Dendermonde), Nouws (Nieuwmoer), Maurice Verhulst (Gerda).

normaploeg1974 75

Norma-voetbalploeg is kampioen van Sint-Niklaas op het terrein van F.C. Gerda Sint-Niklaas.

1 Eric Tranoy (O1965), 2 Paul Van Autreve (O1967), 3 Fonne Schevernels, 4 René De Wilde (O1966), 5 André Dillis (O1967), 6 Guido Ferket (O1965), 7 Ignace Vleeschouwers (O1966), 8 Eddy Van Hoye (O1966), 9 Jef Van Geel (O1967), 10 Roland Vandesteene (O1967), 11 Guido Rombaut (O1965), 12 Robert Nouws (O1966). 

Veel verdienste gaat ook naar E.H. Guido Smet, die zich ingespannen heeft om een degelijk rijk potentieel aan spelers collectief te injecteren. Welke heerlijke overwinningen liggen nu niet reeds te blinken in onze Norma-schapraai?

Het begon op

23.09.1964: Norma - Regenten                              8 - 1

en verder op

30.09.1964: Norma - Rest der school                      3-2

28.10.1964: Norma - Sint-Jozef-Klein-Seminarie     9-2

04.11.1964: Norma - Broeders                              11-2

25.11.1964: Norma - Lokeren                                12-0

20.01.1965: Norma - Oblaten Gijzegem                   8-0

tot slot op

27.01.1965: Norma - Oudenaarde                           7-2

Besluit: Het gemiddelde der gescoorde doelpunten per wedstrijd is acht. Daarentegen blijft het aantal binnengelaten doelpunten nabij één. Dit is wellicht een der mooiste adelbrieven welke onze sportieve Norma-jongens dit jaar kunnen voorleggen.

Vermits de laatste dezer wedstrijden meer belang had in verband met de strijd om de Kardinaalsbeker, willen we hieraan een apart woordje wijden.

Dat er animositeit was op en rond het terrein van het Sint-Lievenscollege te Sint-Amandsberg hoeft wel zeker niet gezegd. Beide ploegen (Oudenaarde en Norma) hadden hun beste supporters meegebracht, zowel leraars als leerlingen, uitgerust met alle mogelijke instrumenten die heden ten dage op de voetbalvelden hoogtij vieren.

Zeer vlug begon het. Op de 3e minuut, na herstel van het evenwicht door Dillis op eigen houtje, werd voor penalty gefloten, en keurig omgezet door Heyman (1-0). Dat was wellicht hèt psychologisch moment van de wedstrijd. Ferket en Van Autreve (de twee van Norma), die tot dan toe stuk voor stuk door stugge aanvallen van Oudenaarde werden gerold, konden nu de de wedstrijd in zijn goede plooi leggen. 't Was alles samen toch maar goed dat de verdediging met Heyman in vedette grote allures aannam en dat doelman Van Geel enkele malen gepast tussenbeide kwam om onheil te voorkomen.

Norma's publiek wenste doelpunten, en die kwamen er ook! Eerst was het de beurt aan De Wilde, dan aan Schevernels en dan weer kon De Wilde aandikken. Aan de rust was de stand 4-0 voor Norma, die dan ook met gerust gemoed de kabine opzocht. Jammer dat Oudenaarde plots tot negen spelers werd herleid: eerst verdween Adams (Cercle Brugge) definitief, en later ook De Wilde (Ronse). Het verzadigingsdoelpunt was nog niet bereikt, want na de rust kon Norma haar spuprematie nog konkreter uitdrukken in een voorsprong van 7-0, door toedoen van De Wilde, Schevernels en Ferket. Wanneer Norma uiteindelijk de teugels iets losser liet, scoorde Van der Linden van Oudenaarde twee verdiende doelpunten.

Nu blijft ons de hoop dat E.H. Guido Smet met zijn mannen het nog ver, heel ver mag schoppen, en dat er te Sint-Niklaas een knal kan weerklinken dat onze Normaalschool de Kardinaalsbeker gewonnen heeft.

Onze volgende tegenstrever was Sint-Paulus Gent. Vleeshouwers moest in het doel Van Geel vervangen, die met griep geplaagd zat. Er werden geen doelpunten gemaakt. Sint-Paulus speelde met zes achterspelers, onze voorlijn verknoeide enkele kansen, maar vooral de buitenspelbal remde ons af, zodat we een uitgesproken overwicht in alle lijnen niet in doelpunten konden omzetten. Wij wonnen echter met de hoekschoppen (7-2).

De finale stelde ons tegenover Dendermonde. De faam van hun midvoor, Delathouwer, kampioen van België 400 m, verplichtte ons de verdediging te voorzien van een opruimer, Guido Rombaut, die taktische zet legde Dendermonde, dat volledig op één man speelde, lam. Hun veldspel was fijn, maar te lateraal. Onze voorlijn, zeer sterk gevoed door Guido Ferket en Maurice Verhulst, draaide rustig door, en we wonnen gemakkelijk met 3-0. Kampioen van Oost-Vlaanderen!Foto2

 Kampioen van Oost-Vlaanderen!

1 André Dillis (O1967), 2 René De Wilde (O1966), 3 Paul Van Autreve (O1967), 4 Robert Nouws (O1966), 5 Guido Ferket (O1965), 6 Fonne Schevernels, 7 Roland Vandesteene (O1967), 8 Ignace Vleeschouwers (O1966), 9 Maurice Verhulst (O1966), 10 Jef Van Geel (O1967), 11 Eddy Van Hoye (O1966), 12 André Heyman (O1965), 13 Guio Rombaut (O1965), 14 Eric Tranoy (O1965), 15 16 E.H. Guido Smet.

buitengoedn

Norma kampioen van Oost-Vlaanderen!

1 2 Fonne Schevernels, 3 Roger Van de Keybus, 4 5 Eric Charlier, 5 6 7 Ludo Mertens, 8 9 10 11 12 13 14 15 Guido Ferket, 16 Jef Van Geel, 17 Paul Van Autreve, 18 19 20 21 22 23 Constant Van Loon, 24 25 26 27 28 29 30 Roland Vandesteene, 31 Guy Breugelmans, 32 Jef Peeters, 33 Corneel Vermeiren, 34 Pierre De Veirman, 35 Alfons Sanders, 36 Frans Van der Eyken, 37 38 Marc Vermeiren.

 De eerste wedstrijd voor de Kardinaalsbeker bracht ons te Lier tegen een formatie van Sint-Jan Berchmans Mol. Een zeer sterke tegenstrever met een prachtige midvoor in punt, T. Staes, zorgde reeds van bij de aanvang voor gevaar bij ons doel. Wij werden onder de voet gelopen, maar tegen het spelbeeld waren wij het die eerst een doelpunt aantekenden. Geluk! Mol werd de adem afgesneden toen enkele minuten later een mooie voorzet door André Dillis met een haakschot binnen werd getrapt: 2-0. Wij dachten dat het 'vel' kon verkocht worden, maar de beer Mol was verre van geschoten! Enkele prachtige combinaties langs Staes brachten hen weer zelfvertrouwen. Onze mannen lieten maar wat begaan, en werden pas weer actief toen de stand 2-2 was. Wat geluk voor hen, wat aarzelen bij ons, en de kwieke Staes was ons te vlug af. Nog vóór de rust kon Mol zelfs uitlopen tot 2-3.

Na de rust speelden wij als een geslagen ploeg (2-4). Na een kwartier ging het beter. Mol ging door de knieën, en wij begonnen aan de tweede adem: 3-4! Maar dat doelpunt betekende ook het einde van de match.

Uitgeschakeld worden door een zeer sterke ploeg is geen schande. Wellicht weten ze in Mol ook dat, met wat geluk, een gelijk spel mogelijk was. Moest Mol de Kardinaalsbeker winnen, dan dagen wij hen uit om ons nieuw voetbalveld in te huldigen!

(Kasteelgalm, Pasen 1965)