Een bunker teveel - 1944

Ook de Normaalschool deelde in de klappen van WOII. Zoals die vrijdag 17 mei in 1945, omstreeks het middaguur. Zes bommen vielen toen op het grondgebied van de school. 1 367,21 m² glas vielen aan scherven en de schade was aanzienlijk.

Een half jaar voordien, op 24 december 1944, schonken de Duitsers de inwoners van de Normaalschool een kerstcadeau van formaat. Toenmalig directeur E.H. Richard Weemaes omschrijft het vergiftigd geschenk als volgt: "Op vrijdag 24 december is men begonnen met een bunker te plaatsen op de speelplaats van de leerlingen. Zonder de minst voorafgaande verwittiging begint men een deel van de speelplaats op te breken. Wat men niet afbreekt, rijdt men kapot." Veel dienst heeft hij trouwens niet bewezen. Hij werd nooit gebruikt als schuilplaats en hinderde uiteraard zeer sterk de leerlingen die zich beroofd zagen van een groot deel van hun speelplaats. Het V.P. maakte er wel dankbaar gebruik van: tijdens de vakantie organiseerden zij er een hindernissenkoers. Voor de rest niets dan ellende. Doffe ellende.

Normaalschool 11
Het was dan ook een verademing toen men een hele tijd na de bevrijding, pas in het voorjaar van 1947, begon met de afbraak van het driearmig gedrocht. "Gedurende den winter wordt een begin gemaakt met de afbraak van den reusachtigen schuilkelder, door de Duitsers op de speelplaats gebouwd. De Eerwaarde Broeders steken, goddank, een helpende hand toe om den grond weg te voeren (meer dan 200 karren). Op 8 april 1947 wordt eindelijk begonnen met de afbraak van den beton. (...) Gedaan op 22 augustus."

Normaalschool 12Maar het was nog niet gedaan! Het bouwwerk was nu wel verdwenen, maar wie zou de afbraak- en herstellingswerken betalen? Wie zou de 300 695 frank (andere bronnen spreken van 330 629,10 frank!) voor zijn rekening nemen? Het Ministerie van Wederopbouw? Het Ministerie van Openbare Werken? Of zou het Ministerie van Financiën de plooien gladstrijken? De Provinciale Directie Oorlogsschade was in ieder geval niet echt happig om met geld over de brug te komen want het was de Duitse Overheid die het bevel gegeven had tot de bouw van de bunker en het was dan ook verre van evident dat de Belgische Staat zou opdraaien voor de kosten. 

Eindelijk, begin van de jaren '50 en een zestigtal brieven later kwam de Belgische Overheid met geld over de brug.

Toch waart de geest van de bunker nog steeds rond op de speelplaats van de voormalige Normaalschool. Heel af en toe kan hij niet aan de verleiding weerstaan en laat hij zich zien. Slechts enkele minuten... Na de regen, als de zonneschijn komt, zie je van bovenaf de contouren van het driearmig gedrocht!

Renaat Philips

(Kasteelgalm)

 

 

{gotop}