Het normaalschoolleven anno 1953 - 1958

Ter gelegenheid van hun vijftigjarig jubileum kwamen de gediplomeerde onderwijzers van het jaar 1958 samen en werd in een verslag een mooie beschrijving gegeven van het leven in de normaalschool anno 1953 – 1958.

De afgestudeerde onderwijzers anno 1958 hadden vijf jaar lang hun “thuis” in de Kasteelstraat. Het was immers verplicht ‘intern’ te zijn. De gediplomeerden 1958 waren de laatste die verplicht waren op internaat te komen.

'Chambrette' na een zwembeurt - Tekening van Dirk Vandenbossche (O1959) op 14.11.1956Gans de schoolbevolking, vanaf het voorbereidende jaar plus de vier jaar opleiding tot onderwijzer, had in een grote zaal op de bovenverdieping een ‘chambrette’ waar men zich nauwelijks kon draaien of keren. Het diende gewoon om te komen slapen. De rest van de dag brachten de studenten door in de klas, op de speelplaats, in de refter, in de studiezaal, in de speelzaal of in de kapel.

De “chambrette” was bovenaan open en werd met een gordijn vooraan afgesloten. De subregent schoof die soms opzij om te komen kijken of de leerling wel braaf en wijs in zijn beddebak lag. Op een klein kastje stond een waskom of lampetkom. Die werd door schoolpersoneel gevuld. Maar omdat de slaapzaal niet verwarmd was, gebeurde het dat ’s winters het water in de waskom bevroor en de kom aan stukken sprong. Om dat te voorkomen moesten de oudste studenten ’s morgens eerst het water met grote kannen brengen in elk chambrette.

Rond 10 over 6 ’s morgens rinkelde de bel al. Snel aankleden en naar beneden voor de mis. Elke dag was iedereen verplicht om naar die mis in de kapel te gaan waar meterslange harde banken stonden die altijd blonken. De directeur van de Normaalschool was E.H. Directeur Richard Weemaes, een Waaslander afkomstig uit Meerdonk, die nadien deken werd van het decanaat Beveren.

Het internaat van de Normaalschool was zeer streng. De eerste jaren van hun opleiding in 1953 - 1954, moesten de studenten meerdere weken, zelfs tot zes, zeven weken toe, op school blijven. Het komt thans anno 2008 bij iedereen wel ongeloofwaardig over maar het meest straffe was toch dat Albert Van Goethem ook zoveel weken binnen moest blijven ook al woonde hij met zijn ouders daar in de Kasteelstraat een paar huizen verder in de straat. Ook de jongens die een voetbalcarrière konden opbouwen mochten van de directie de school niet uit. Iedereen dus gelijk voor de wet.

Wanneer om de zoveel weken, de dag was gekomen om eindelijk eens naar huis te gaan, werden alle leerlingen in de ochtend als duiven gelost aan de schoolpoort. Nog voor 7u. Het was een rennen naar de bus op de Grote Markt in de hoop zo rap mogelijk thuis te zijn. Voor de Waaslanders althans toch, maar de mannen uit Zottegem, Aalst, Wetteren, Dendermonde, Eeklo of Vosselaar moesten wel een lange reis maken. Het waren immers uitzonderingen wiens ouders al over een auto beschikten. Gewoonlijk mochten de internen van zaterdagmorgen tot zondagavond huiswaarts. 

’s Zondags mochten de ouders op bezoek komen in de wintertuin. Daar stonden prachtige planten in en de ouders moesten plaatsnemen aan een tafel. De studenten die bezoek hadden werden van de speelplaats geroepen. Voor velen was het een feest want de ouders hadden gewoonlijk iets extra bij om te snoepen of gewoon om wat te eten voor het slapengaan. In de refter was er wel eten genoeg maar niet iedereen vond het lekker. Als avondeten gebakken aardappeltjes met een schijf kaas, je moet het maar lusten. Nadien moest iedereen in de speelzaal gaan zitten, spelletjes doen en proberen zich niet afschuwelijk te vervelen. 't Was 's avonds ook nog een tijd "studie". 
In die tijd was het de grote opkomst van Elvis Presley en één van de klasgenoten, deed zijn haar zoals Elvis op een envelop en smeerde er brillantine aan. Ook Bill Haley and the Comets kende succes.

De jaren vijftig van vorige eeuw waren toch merkwaardig voor een student aan de Normaalschool. In het seizoen gingen ze zwemmen in de putten van Scheerders - Van Kerckhove en dat al 's morgens rond 7u. Het zwembad van de Parklaan was er toen niet. Het water in die kleiputten was ijskoud, dat zijn ook de onderwijzers 1958 niet vergeten. 
Er werd heel wat aan sport gedaan. Voetbal op de koer was dé allergrootste ontspanning. Maar om geen ruiten uit te trappen, gebeurde dat met een balletje uit mousse met een diameter van pakweg 10 cm.

Op de speelplaats moest gewandeld worden rond een rij bomen. Een subregent, E.H. Van Haele of Sint-Niklazenaar E.H. Alfons Heirbaut, deden de bewaking. Vooral Heirbaut was een linke kerel. Die stopte zich weg achter een boom om te zien of hij niemand kon betrappen die iets deed tegen de reglementen. Dat was zoals nu politie doet bij snelheidscontroles: verstopt achter een hindernis of een brugpilaar… E.H. Heirbaut werd nadien nog onderpastoor op de Nieuwe Parochie in Beveren en daarna pastoor in Haasdonk.

De schoolploeg die gevormd werd met heel wat spelers uit de klas ’58 behaalde zelfs op nationaal vlak schitterende successen als Sportklub Normal. Uit die periode waren er de Wase namen bij van Marcel Waterschoot (SK Sint-Niklaas), Flor Van de Velde (Red Star Haasdonk), Paul Van Poeck (Vigor Hamme), Julien Bal (De Klinge), Luc en Marc Hofman (Sombeke), Hubert De Smet (Bazel) en zeker niet te vergeten Omer Janssens (SK Beveren).

Aan dat voetballen beleefden de normalisten destijds groot genoegen. Normal werd meermaals kampioen van Sint-Niklaas na heroïsche wedstrijden tegen de Broeders en het College. In maart 1958 klopten zij de nationale kampioenen van Sint-Viktor Alsemberg. Naar de grote matchen, die we in het Beerschotstadion speelden, reden ze met een bus maar als ze in de streek gingen voetballen werden de spelers vervoerd door een mens uit Sint-Niklaas met zijn camionette. Dat was iemand die met "kleergoed' op de markten stond, in Beveren en Sint-Niklaas.

Tenslotte maakte de klas 1958 nog een allerlaatste uitstap vanuit de school naar Brussel om daar de Wereldtentoonstelling te bezoeken. Daarna volgde het eindexamen én … de ontvangst van het diploma.

{gotop}