1987 - Honderddagenviering Humaniora
Schoolrap II
Eerwaarde Heer Directeur,
U bent, hoop ik in een goed humeur.
Een ode aan de hoofdfiguur,
voor ’t einde van zijn legislatuur.
Beste leraars hier aanwezig,
nu hou ik u even bezig.
’t Was anders altijd omgekeerd,
’t wordt tijd dat u van ons iets leert!
Beste studenten, stop al dat werken,
je maakt toch alleen maar je eigen zerken.
Inclusief met kruis erop,
afstuderen en dan naar den dop.
Ik ga u wat vertellen over deze plaats,
Over Geert Verwilligen en andere maats.
In de Kasteelstraat nummer acht,
daar is het schoolhoofd aan de macht.
’s Morgens reeds om kwart voor zeven
komt de B.N.S. helemaal tot leven.
Eduard den Eersten, hoofd van de school,
tekent samen met De Ridder een unieke parabool.
Meneer Beghyn, jaloers zoals hij is,
had de trekking van de wortel weeral mis.
Hij gaat nu ten rade bij meneer De Cock,
maar die hangt dan alles aan de grote klok.
Na nieuwjaar kwam bij ons Geert Maes:
hij rent en spurt en holt als een haas.
In pantomime is hij onderlegd,
of gebarentaal, da’s anders gezegd.
Happy Days, zijn naam is Fons Verhelst
Wie weet er als hij les geeft wat hem behelst?
Hij kweekt ajuin in zijn eigen tuin,
Hij ligt er te zonnen
de vakantie is begonnen!
Vijf dagen werken, twee dagen rust,
Is voor Fons Verhelst alleszins een must:
Op zestig loopt hij wellicht met krukken,
De seniliteit begint al op te rukken.
Luc De Ryck is tekenaar,
geef eens een andere naam voor een trottoir:
Hoeperdepoep zat op de …………..,
We nemen Magic Patrick onder de loep.
Van fysica heeft hij kaas gegeten,
Hij is nog vrijgezel, maar dat moogt ge niet weten.
Moe van het werken wil hij wel eens rust,
die vindt hij dit jaar aan de Griekse kust.
Allerlei proeven wil hij uitproberen;,
Kijk uit, of ’t zal hier nog exploderen.
Linda Crommar geeft Frans in ’t vijfde jaar,
conjugez avec ou sans avoir,
’t Is ik ga étudieren chez m’sieur Happart,
chez m’sieur Happart, chez m’sieur Happart.
Walter Cools, een graag geziene gast,
geeft een vak dat hem niet altijd past.
Iedereen is bang voor zijn exaam,
een nul past zeker niet in ons kraam.
Uitkijken dus, of we zijn geflest,
Dus iedereen doet maar zijn uiterste best.
André Schepens is de sportfanaat,
maar speel niet met zijn voeten, want dan wordt hij kwaad,
Dan stuurt hij er een paar naar de wintertuin,
veel blijft daar niet van over, alleen wat puin.
Als hij met pensioen gaat, wil Guido Verstraeten,
enkel en alleen nog films gaan maken.
Met in de hoofdrol, u raadt het al,
een voor ons psychologisch onverantwoord geval.
Hij zal de zaak zelf regisseren,
desnoods in ’t Duits, dat wil hij wel proberen.
We hadden het nog niet over het secretariaat,
het is daar dat ze zeggen: “U bent te laat.”
’t Is koffiepauze de hele dag door,
koffie en koekjes, ze gaan er alle door.
Er zijn er bij die chocolade eten,
die krijgen dan puistjes, acné geheten..
Kris Soetens speelt op de piano,
z’n lievelingsmens is de Italiano.
Hij gaat er op reis aan ’t eind van ’t jaar,
samen in een busje met een vriendenpaar.
Als hij dan gedronken heeft, dan krijgt hij klop,
de vreugde kan dan niet meer op.
Eigenlijk valt hij nog wel mee,
zijn punten maken ons gelukkig en tevree.
Herwig de Pottel is de helft van een koppel,
Engels behoort tot zijn mogelijkheden,
nu nog een bewijs van goed gedrag en zeden.
Dit wordt een vers over Robbe de Geest,
qua aantal uren hadden we hem het meest.
Zijn droge moppen sloegen in,
Vandaag wel meer dan in het begin.
Hij houdt van vis en ’n goede Bordeaux,
Van tijd is hij zelfs op z’n bureau.
Hij houdt er rustig de touwtjes in handen,
Een lekker sigaartje tussen de tanden.
Hij lost kruiswoordraadsels op, heel alleen,
Een reis naar Zwitserland? Hij zegt niet neen!
Hij gaat nu rusten, hij gaat met pensioen,
Misschien zal ie zijn jonge jaren nog eens overdoen.
Dit was het verhaal over onze school;
Voor mijn part lapt ge ’t aan uw zool
’t Was voor enkele leraars een brute pech;
Salut en de kost, ik ben er mee weg!
{gotop}