Norma-nieuwsbrief 6 mei 2020
- Documentairemaker Leo De Bock* volgde in maart 2020 Marc Desmet, arts en jezuïet, op de dienst palliatieve zorgen in het Jessa ziekenhuis in Hasselt. Bekijk deze aangrijpende documentaire ‘Rozen van barmhartigheid – over leven en sterven’. Klik op:
*Leo De Bock was leerling van de Lagere Oefenschool, de middelbare afdeling en het regentaat van de Bisschoppelijke Normaalschool. Hij voltooide zijn studies in 1979.
Lees meer over Leo De Bock: klik hier.
-0-
- We schreven het al: het coronavirus treft ook onze normaalschoolgemeenschap. Carlos Martens* trok ook aan de alarmbel in de krant van 28 april. Hij maakt zich ernstig zorgen over zijn dochter Veerle, 48 jaar, met een zware beperking die permanent verblijft in een instelling in Boom. Vóór de crisis kwam ze wekelijks op zondag naar huis. Ze zit nu al meer dan zeven weken bijna doorlopend in haar kamer in de instelling en zonder bezoekmogelijkheid. Het enige contact loopt via de smartphone. Vader Carlos voelt zich wat in de steek gelaten.
*Carlos Martens behaalde het diploma van onderwijzer aan de Bisschoppelijke Normaalschool in 1962. Hij zette zijn studies verder aan de KU Leuven en werd licentiaat in de Opvoedkundige Wetenschappen. In 1981 promoveerde hij als doctor in de Opvoedkundige Wetenschappen. Hij was leraar opvoedkunde aan de fusieschool Bisschoppelijke Normaalschool Onze-Lieve-Vrouw Presentatie.
- Kris* en Bart Bels* werden zwaar beproefd door het coronavirus schreven we al. Naast hun ouders , overleed te Kortrijk op 1 april 2020 ook hun oom André Bels (°Aalbeke 18.09.1933), de broer van hun vader Daniël, als gevolg van het Covid-19.
*Bart Bels werd als regent gediplomeerd in 1980 en *Kris Bels werd als onderwijzer gediplomeerd in 1981.
Lees meer op de website: klik hier.
-0-
“Examen houden op het einde van dit schooljaar zou oneerlijk zijn. Nu examineren is unfair voor een belangrijke groep van leerlingen. Doordat kinderen thuis hebben moeten leren, herhalen, aan preteachting hebben moeten doen, zijn de leertrajecten van kinderen heel ongelijk. Want de rol van de thuiscontext speelt nog meer dan anders. Je kunt de leeromgeving van kinderen in een kwetsbare context niet vergelijken met die van anderen. Zij hebben zich niet op dezelfde manier kunnen voorbereiden op een examen.
Leerkrachten moeten zich nu wel focussen op evalueren: “Je moet een goed onderscheid maken tussen evalueren en examineren. Het is cruciaal dat jongeren geëvalueerd worden, ook in deze periode: waar liggen hun sterktes? Waar hebben ze moeilijkheden? Hoe zit het met hun leerpoces?”
“Recent onderzoek wijst uit dat evalueren, feedback geven, uitermate belangrijk zijn voor leerlingen. Maar ik snap niet dat een examen dé motiverende factor zou moeten zijn voor leren. Je moet leren niet reduceren tot het slagen op een examen. Leren moet interesse oproepen, goesting geven om dingen te willen weten, om de wereld te ontdekken. De sleutel is daar een krachtige leeromgeving en een enthousiaste en begeesterende leerkracht die leerlingen nieuwsgierig maakt naar kennis. En dat leerproces wordt inderdaad constant ondersteund door evaluatie, maar veel minder door een examen. Zeker nu de ongelijkheid zo wordt uitvergroot.”
Zo sprak Piet Van Avermaet*, professor taalkunde en directeur van het Steunpunt Diversiteit & Leren aan de Universiteit Gent tijdens ‘De ochtend’ op Radio 1.
*Piet Van Avermaet behaalde aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas het diploma van onderwijzer in 1978. Hij begon zijn loopbaan als onderwijzer en studeerde dan toegepaste taalkunde en specialiseerde zich in tweede taalverwerving en taal assessment. Hij werd professor doctor aan de Universiteit Gent en doceert ‘multiculturalisme studies’. Hij is ook directeur van het Steunpunt Diversiteit & Leren’, verbonden aan de vakgroep taalkunde, Universiteit Gent.
Lees meer over Piet Van Avermaet: klik hier.