Overlijden E.H. Antoine Rubbens

Op 29 agustus 2024 overleed priester en oud-leraar Antoine Rubbens. Hij overleed in zijn kantoor in de dienst zingeving en pastoraal van het Psychiatrisch Centrum Karus in Melle. Hij werd geboren te Smetlede op 11 oktober 1933. Op 31 mei 1958 werd hij in Gent priester gewijd. Aan de universiteit KU Leuven behaalde hij het doctoraat in de theologie (1962). Op 01.11.1962 werd hij benoemd tot leraar opvoedkunde aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas in vervanging van E.H. Roger Beirnaert die directeur van de Normaalschool werd benoemd. Op 01.09.1964 volgde een benoeming tot professor in de dogmatiek op het Groot-Seminarie te Gent.

De uitvaartliturgie had plaats op woensdag 4 september 2024 in de kapel Karus in Melle.

Volgens de wens van Antoine werd zijn lichaam geschonken aan de wetenschappen.

Lees meer over E.H. Antoine Rubbens: klik hier.

Nagedachtenis

Overeenkomstig zijn wilsbeschikkingen werden geen rouwbrieven gestuurd of een overlijdensbericht in de kranten geplaatst.

Hij had aangegeven om "achteraf aan bekenden een gedachtenisbeeldje te sturen met de vraag hem te herinneren door een vers in de bijbel te lezen ".

Hij moge in de Vrede rusten.

Familie RUBBENS MYNCKE

In memoriam E.H. Antoine Rubbens (1933-2024)

Het plotse overlijden van priester Antoine Rubbens, op 28 augustus jongstleden, raakte velen. Hij overleed in zijn kantoor in de dienst zingeving en pastoraal van het Psychiatrisch Centrum Karus in Melle. Het was de plaats waar ik hem vorig jaar, ter gelegenheid van zijn 90ste verjaardag en 65 jaar priesterwijding, mocht interviewen voor ons parochieblad. Hij vertelde dat hij 25 jaar eerder, zelf aan de bisschop had gevraagd om hier aalmoezenier te mogen worden, na een priesterloopbaan die zich voornamelijk in het onderwijs en in de
zorgsector afspeelde.
Ik ontmoette een wijs en minzaam man, een fijne priester, die beklemtoonde dat we in het leven meer ontvangen dan we kunnen geven en die in dankbaarheid terugblikte. Hij was een stapper, iemand die heel wat plaatsen te voet heeft verkend. Ook schrijven deed hij graag,
zoals over zijn belevenissen op zijn tochten, en ook teksten voor het tijdschrift Middelares en Koningin en van het Mariaal bedevaartsoord Banneux. Daar had hij zijn eerste ziekentriduüm als seminarist meegemaakt.
Op 21 april van dit jaar was hij nog de gastheer in de kapel van de zustergemeenschap Caritas van de zusters van Liefde van Jezus en Maria in de Caritasstraat in Melle ter gelegenheid van Erfgoeddag. Het thema was ‘Thuis’ en dit gebouw is inderdaad de nieuwe
thuis van de zusters, die na een actieve inzet, aan rust en verzorging toe zijn. Heel respectvol liet hij daar enkele zusters aan het publiek vertellen over hun inzet in de missies, in de ziekenzorg, enzoverder. Zelf liet hij de bezoekers de schoonheid ontdekken van deze
kapel van de zusters, met een originele kruisweg en prachtige voorstelling van de wijnstok en de ranken. Dagelijks droeg hij hier de eucharistie op voor de zustergemeenschap. Hij zal er zeker gemist worden.
“Als men over ouderdom spreekt”, zo beëindigde hij ons gesprek bij zijn 90ste verjaardag, “benadrukt men de wijsheid en publiceert men dikwijls mooie poëzie. De realiteit is minder poëtisch. Ik zie veel miserie bij ouderen. Ik denk vaak na over de periode die komen gaat:
wat als ik sommige dingen niet meer zal kunnen, als ik zal moeten loslaten…” Die zorgen zijn voor priester Antoine Rubbens voorbij. Onze wens van toen, dat hij nog vele gelukkige jaren zou mogen beleven, is niet uitgekomen. Hij is teruggekeerd naar zijn Schepper. Maar wie zich door zijn homilies nog wil laten inspireren, vindt heel wat preken van hem terug op het internet. We citeren uit een gebed dat hij in 2022 schreef voor Aswoensdag : “Geef onze goede ogen zodat wij, zoals je vrienden uit Emmaüs, jou herkennen, wanneer je ons onderweg de Schriften uitlegt en wij er mogen bij zijn wanneer je daar het brood breekt. Jezus, jij de gekruisigde en de verrezen Heer, leg elke dag, zowel tijdens de veertigdagentijd als in de paastijd en gedurende elke dag van het jaar een straal van jouw licht op mijn gelaat
en op dit van elke mens.”

Nicole Lehoucq