Urbain Marin in coronatijd

5Urbain Marin werd als onderwijzer gediplomeerd in 1965 en werd oefenschoolonderwijzer in de lagere afdeling van de Bisschoppelijke Normaalschool van 1967 tot 1974. Daarna ging hij zich professioneel verdiepen in de schilderkunst. Hij werkt nu als kunstschilder.

In deze coronatijd maakt Urbain fietstochtjes in zijn gemeente Sint-Gillis-Waas en neemt dan zijn schetsboekje mee. Tijdens zijn tochtjes maakt hij schetsen van dorpsgezichten en landschappen. Hij schrijft hierover:

"Ik neem op mijn manier afscheid van deze coronatijd. Ik doe het met tekeningen en schetsen ter plaatse en kleur ze in met gouache in mijn atelier.

Ik zag hoe mooi mijn gemeente is en blijft.

Ik hou van de polders met zijn hoge dijken.

Ik denk aan Holland met zijn rijen ontelbare populieren.

Ik voelde en tekende en zag dat de natuur zichzelf bleef.

Het maakte me rustiger en creatief in deze eenzame tijd.

Het schetsboekje werd een toevoeging bij mijn dagboek."

Wij mogen Urbain zijn schetsboekje inkijken en mee genieten...

Zijn vriend Hans Bakker, musicus en pianist, deed dat ook en schrijft hierover.

"Een loflied op en koesteren van het bekende, zoals we van jou verwachten. Maar natuurlijk is er ook het beleven van de Stilte in al die landschappen en dorpsgezichten. Stilte is iets wonderlijks en geheimzinnings - vol leven in de natuur en in de muziek - maar in deze tijd voor velen iets angstaanjagends en verpletterends. C.S. Adama van Scheltema beschreef het al eenvoudig en menselijk in zijn gedicht 'De stilte', dat mij eigen is - mijn vader citeerde het af en toe en heb het even voor jou opgezocht."

De stilte

Min de stilte in uw wezen,

Zoek de stilte die bezielt,

Zij die alle stilte vrezen

Hebben nooit geknield.

Draag uw kleine levenszegen

Naar het dromenloze land,

Lijk de golve' haar oogst bewegen -

Tot zij zachtjes breken tegen

Het doodstille strand.

Zie de boom de paden tooien

Rondom zijne stille voet,