Als eens de dag zal komen

Wanneer eens de dag zal komen

dat ik afscheid nemen moet

van deze wereld, van de vrienden,

de moede ogen sluit voorgoed.

Dan zal dit bijna niemand merken,

het leven gaat als steeds zijn gang,

de zon zal even helder schijnen,

de merel fluit zijn morgenzang.

En auto's razen door de straten,

mensen trekken haastig voort

naar fabrieken en burelen,

ingekeerd en onverstoord.

Ik hoor de blijde lach van kinderen

stoeiend op het groene plein,

ik voel mij in een leegte zinken

zie slechts nog een verre schijn.

Een hand zal dan een kaars ontsteken,

een zachte stem voltooit devoot

de laatste psalmen en gebeden,

geduldig wacht de goede dood.

Ik houd mij vast aan uw belofte,

aan de hoop die Jij mij geeft,

dat wie gelooft eens zal verrijzen,

hij die met Jou verbonden leeft.

E.H. Hugo Verbeke - oud-leraar