Sneeuw

Zo wit had ik haar nog nooit

gezien: bekalkt, bepleisterd

uit marmer gebeeldhouwd

en met slagroom beplakt.

Zo vers voor mij gevallen

naakt sinds de eerste dagen

en maagdelijk ongerept

door sporen onbetreden.

Door mijn voeten gekwetst

en beroerd in haar opperhuid

behoudt zij mijn begeerte

is mijn vormen niet vergeten.

Soms moet ik jaren op haar wachten

vandaag heb ik haar weer bemind

bedolven door haar witheid

zolang haar voorraad strekt.

Jos De Rudder, 15-03-2004