Sneeuw
Zo wit had ik haar nog nooit
gezien: bekalkt, bepleisterd
uit marmer gebeeldhouwd
en met slagroom beplakt.
Zo vers voor mij gevallen
naakt sinds de eerste dagen
en maagdelijk ongerept
door sporen onbetreden.
Door mijn voeten gekwetst
en beroerd in haar opperhuid
behoudt zij mijn begeerte
is mijn vormen niet vergeten.
Soms moet ik jaren op haar wachten
vandaag heb ik haar weer bemind
bedolven door haar witheid
zolang haar voorraad strekt.
Jos De Rudder, 15-03-2004