Diplomajaar 1918

Eerste rij: 1 2 E.H. Louis Van Bogaert, 3 4 5 6 7 8 E.H. Karel De Leenheer, 9 10 11 12 13 Jan De Smedt

Tweede rij: 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 

Derde rij: 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

Vierde rij: 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46

Vijfde rij: 47 48 49 50 51 52 53 54 Paul Van Accoleyen, 55 56

Zesde rij: 57 Werner Van Mele, 58 59 60 61 62 63

Zevende rij: 64 65 66 67 68 69 70 71

Achtste rij: 72 73 74 75 76 77 78 79 80

Gediplomeerden

Diplomauitreiking op 8 juli 1918

Weetjes

- Arthur Van Den Berghe is de broer van Albert Van Den Berghe (O1921)(lees meer: klik hier). 

Albert De Wilde

Lucien Demets

- Amaat (Aimé) Van Belleghem, oom van leraar Walter Van Belleghem, was onderwijzer in Zwijndrecht. Hij heeft zich omgeschoold tot boekhouder en was dan werkzaam in grote bedrijven op Linkeroever Antwerpen. 

In de kijker: Werner Van Mele

Werner Van Mele werd geboren te Sint-Pauwels op 9 juli 1899 en groeide erop. Na het lager onderwijs in de gemeenteschool, ging hij in 1908 naar de Broederschool te Sint-Niklaas. Na zijn studies daar te hebben voltooid, studeerde hij verder aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas vanaf 1914 tot 1918, dus tijdens de oorlogsjaren. Hij was juist jong genoeg om niet opgeroepen te worden voor de soldatendienst. Er was in de school een zeer strenge tucht. Die oorlogsjaren brachten heel wat moeilijkheden mee. Om bijvoorbeeld van Sint-Niklaas naar huis in Sint-Pauwels te mogen gaan waren er heel wat formaliteiten te vervullen. Van de Duitse bezetter moest men zich bij het gemeentebestuur aanmelden met een pasfoto om dan toelating te bekomen met een fiets naar huis te rijden. Typisch voor die tijd: in het Nederlands werd de aanvraag gedaan en in het Frans werd een Duits formulier ingevuld. Een ‘personamausweis’, een eenzelvigheidsbewijs was er ook bij.

In 1914 werd in de Normaalschool een lijst opgemaakt van de kandidaat-onderwijzers die aanvaard werden: afdeling A had 36 leerlingen, afdeling B 47 leerlingen. Op die lijst stonden ook de onderrichtingen voor de studenten. Voor het lesgeven aan de leerlingen van de Lagere Oefenschool kreeg men een beoordeling voor methodeleer en tucht.

Een oorlog had ook zijn gevolgen op school. Zo moesten de studenten theoretische en praktische proeven afleggen voor het examen van ambulancier.

Drie gediplomeerden in 1918: 1 2 3 Werner Van MeleWerner Van Mele werd in 1918 gediplomeerd en hij werd onmiddellijk aangesteld aan de gemeentelijke lagere jongensschool te Sint-Pauwels. In de klassen zaten toen tot negentig leerlingen! Maar tijdens de zomerperiode, die bij de ene al wat langer duurde dan bij de andere, waren er heel wat minder leerlingen in de klassen. De boerenjongens moesten thuis meewerken op de boerderij.  

Op 12.10.1980: diamanten huwelijksjubileumIn 1921 huwde Werner met Rachel De Maesschalck en uit dat huwelijk werden twaalf kinderen geboren.

Naast het onderwijs was Werner actief in heel wat verenigingen. Was hij geen voorzitter, dan was hij secretaris of schatbewaarder. Hij was stichter of medestichter van verschillende bewegingen: Christelijke Mutualiteit afdeling Sint-Pauwels, Bond van Grote en Jonge Gezinnen (secretaris en later voorzitter; veel gevraagde gastspreker), de muziekmaatschappij Sint-Cecilia (schatbewaarder) en een plaatselijke wielerclub, het Davidsfonds Sint-Pauwels (voorzitter), het Werk van den Akker, de Pensioenkas ‘Zorgen voor morgen’ (secretaris).

In het onderwijs was hij actief lid van het C.O.V. (Christelijk Onderwijzers Verbond) voor het Waasland en voor de provincie Oost-Vlaanderen en werden er heel wat verbeteringen bereikt voor de onderwijzers.

Werner was ook actief lid van de Koninklijke Oudheidkundige Kring van het Land van Waas te Sint-Niklaas en deed allerlei opzoekingen, zowel inheem- als familiekunde. Zijn werk in de Heemkundige Kring resulteerde uiteindelijk in 1982 tot het uitgeven van het boek ‘Mijn Dorp’, geschiedenis van Sint-Pauwels. In 1984, naar aanleiding van 750 jaar bestaan van de Parochie Sint-Pauwels, komt een fotoboek van de pers.

In 1940 werd Werner Van Mele tot schoolhoofd benoemd van de gemeentelijke jongensschool in Sint-Pauwels. Dat bleef hij tot zijn pensionering op 01.09.1957. Dus een onderwijsloopbaan van, op een paar maand na, veertig jaar!

In 1958, kort na zijn pensionering, stichtte hij de Bond van de Gepensioneerden en werd hij er voorzitter van. Dat heeft hij gedaan tot zijn vijfentachtigste.

Meester Werner, zoals de mensen hem noemden, werd vereerd met verschillende burgerlijke eretekens en medailles.

Werner Van Mele overleed te Sint-Gillis-Waas op 8 februari 1991.

-

 - August Bogaert was achtereenvolgens waarnemend onderwijzer aan de Aangenomen lagere Jongensschool te Wetteren-Kwatrecht, aan het Sint-Maartensinstituut te Aalst, aan de gemeentelijke lagere school te Vlierzele, om in 1920 over te gaan naar de gemeentelijke lagere jongensschool te Wetteren. Hij ging met pensioen op 1 oktober 1956.

- Aimé Van Belleghem begon als onderwijzer in Beveren, daarna tot 14 februari 1926 aan de gemeenteschool in De Klinge en op 15 februari 1926 benoemd aan de jongensschool in vervanging van de ontslagnemende Michel Bruggeman. Hij heeft dit ambt waargenomen tot 30 november 1947.

In de kijker: Lodewijk De Schrijver   

Meester Lodewijk De Schrijver werd op 3 mei 1899 in Nederbrakel geboren. Hij kwam uit een middenstandsgezin en kreeg een Vlaamsgezinde, diepgelovige en sterk geëngageerde opvoeding. In 1911 zat hij in het eerste voorbereidende jaar van het middelbaar onderwijs voor jongens dat de Broeders van Liefde in Nederbrakel startten. Op het einde van het jaar zou hij de eerste prijs voor godsdienst ontvangen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog leerde Lodewijk De Schrijver voor onderwijzer aan de Bisschoppelijke Normaalschool van Sint-Niklaas waar hij in 1918 afstudeerde. Tegen eind september van het volgend jaar gaf hij les bij de broeders in Nederbrakel. In zijn 2de leerjaar B onderwees hij dat jaar maar liefst 78 leerlingen. Tot het einde van zijn actieve loopbaan in 1965 doorliep hij alle klassen van het 2de tot het 5de leerjaar.

In 1923 startte meester Lodewijk De Schrijver de oud-leerlingenbond Sint-Augustinus op van de school van de Broeders van Liefde in Brakel. De Koninklijke Oud-Leerlingenbond Sint-Augustinus groeide uit tot 800 leden, de grootste en een van de meest actieve oud-leerlingenbonden van de Broeders van Liefde. In 1922 huwde Lodewijk De Schrijver met Céline Van Hooland, met wie hij vier kinderen kreeg. Na de bevrijding vestigde het gezin zich in Zele. Vijf jaar na de dood van zijn vrouw hertrouwde de meester in 1955 met Mariette Bogaert. Tien jaar later ging de meester met pensioen. 

Lodewijk De Meester werd ouder dan 102 jaar.

- Albert De Wilde begon als onderwijzer aan het Sint-Jorisinstituut te Gent en ging over naar het gemeentelijk onderwijs te Mariakerke. Hij woekerde met zijn energie en werkte zich op aan de Gentse Hogeschool tot doktor in de Kunstgeschiedenis en in de Oudheidkunde. Vele jaren was hij dan ook leraar aan het Koninklijk Atheneum te Leuven en 's zondags lesgever aan het provinciaal Taal- en Handelsinstituut te Gent.

's Zondags was hij nog te Gent geweest voor zijn cursus, de maandag was hij naar het atheneum getrokken, opgeruimd als altijd... en zijn klasseboek lag al klaar voor 's anderendaags, en schielijk overleed hij op 26 novemer 1956 in de leeftijd van 57 jaar.

Albert De Wilde schreef twee degelijke werken over schoonheid en kunst: 'Geschiedenis onzer Academiën van Beeldende Kunsten' (uitgave Davidsfonds 1941) en 'Inleiding tot de Kunstgeschiedenis' (uitgave Reemans, Leuven 1949) in samenwerking met Drs G. Taevenier.