Willy Jonkers

Naam: Willy Jonkers

Geboortedatum: 12.05.1946

Geboorteplaats: Sint-Gillis-Waas

Diplomajaar: 1966

Oefenschoolperiode: 01.09.1968 - 1998

Functie in de oefenschool: klastitularis in het eerste leerjaar hoofdschool (1968 - 1973) en wijkschool 1973-1990) en vierde leerjaar wijkschool (1994-1999)

Loopbaan:

Pensioen: 2001 - Overleden op 4 maart 2018

Willy Jonkers werd geboren te Sint-Gillis-Waas op 12.05.1946. Hij behaalde het diploma van onderwijzer aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas in 1966.

Op 01.09.1966 werd hij onderwijzer aan de gemeentelijke lagere school in De Klinge en vervulde na dat schooljaar zijn militaire dienst.

Op 01.09.1968 werd hij oefenschoolleerkracht in het eerste leerjaar in de hoofdschool van de Normaalschool en vanaf 1973 in de wijkafdeling in de Watermolenstraat te Belsele, in vervanging van Bert Van Goethem die toen directeur werd.

Via avondschool breidde hij zijn talenkennis uit en spreekt hij naast zijn moedertaal Nederlands ook Frans, Engels, Duits, Spaans en Grieks. Dit kwam hem goed van pas in zijn buitenschoolse activiteiten en op zijn reizen, o.a. naar Spanje en regelmatig naar Amerika, waar familie langs moeders zijde woont. Hij is de trotse dooppeter van twee Amerikaanse kinderen van zijn oom.

In 1990 nam hij vier jaar persoonlijk verlof om een tekenfilmproject uit te werken. Hij had al 50 scenario’s geschreven voor een reeks milieu-educatieve kindertekenfilms, ‘De Bussies’ genaamd  (de vijf vingerfiguurtjes  van een hand) en die wilde hij concreet uitwerken. Hiervoor nam hij contact met een Hongaarse manager die het tekenwerk, dat in Rusland gebeurde, opvolgde. Zelf reisde hij hiervoor meerdere keren naar Hongarije en Rusland. Twaalf afleveringen van de reeks werden uitgewerkt. Ze werden afgespeeld in kleine zalen o.a. in de kinderfilmclub van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen. Om promotie te maken trok hij hiermee naar het tekenfilmfestival van Cannes waar ‘De Busies’ werden vertoond. Er was heel wat interesse voor deze reeks van TV-maatschappijen, o.a. uit Brazilië, Korea en Zweden.  

Zijn doel was met deze vingerfiguurtjes ook speelgoed op de markt te brengen, maar dit heeft hij niet kunnen realiseren.

In 1994 kwam hij terug naar de Normaalschool en werd hij titularis in het vierde leerjaar in de wijkafdeling.

In 1999 werd hij taakleerkracht in de school van O.L.V.Presentatie in de Watermolendreef, waar toen zijn vroegere collega, Stefan Van Pottelberge, directeur was.

Zijn laatste jaar in het onderwijs was hij ambulante leerkracht in O.L.V.Presentatie in de Plezantstraat, waar ook een vroegere collega, Bernard Foubert, directeur was.

In 2001 ging hij met pensioen.

Willy Jonkers was een echt podiumbeest. Hij hield er steeds van om op het podium te staan en te entertainen.

Op twaalfjarige leeftijd deed hij zijn eerste toneelervaring op in het toneelstuk ‘En waar de ster bleef stille staan’, opgevoerd door de Boerenbond in Sint-Gillis-Waas.

Als prille twintiger maakte hij deel uit van het poppenkastgezelschap van Harry De Swarte waarmee hij rondtrok, vooral naar West-Vlaanderen, o.a. Ieper en Roeselare, en voor de muziek zorgde. Bijzonder waren de prachtige poppen, gemaakt in Tsjechoslovakije. 

Zowel in de klas als daarbuiten was Willy een echte kinderanimator. Jarenlang, wel 20 jaar, trok hij door heel België met zijn eigen kindershow, de ‘Retteketet djingboemshow’, meestal met zijn vaste begeleider Miel Burm. Ook in Spanje, Amerika en Frankrijk trad hij er mee op. Zang, humor, goocheltrucs allerhande (hiervoor ging hij naar meerdere goochelcongressen), spelletjes, waren de ingrediënten van een gevarieerd kinderprogramma. Willy Jonkers en zijn handpop JodocusLegendarisch was hij  in zijn show als buikspreker met zijn handpop Judocus. Die pop bewaart hij nog steeds in een kastje. Af en toe haalt hij ze nog eens van onder het stof en pronkt hij er mee. De techniek van het buikspreken had hij zichzelf eigen gemaakt en werd bevestigd in een boekje dat hij toevallig ontdekte tijdens een verblijf in Amerika.

Gedurende vier jaar was hij ook nog spreekstalmeester in 'Circus Malter' en in ‘Cirque de Paris’ en trok hij door heel België, van de Westhoek tot in Limburg, in Vlaanderen en Wallonië en daar kwam zijn talenkennis wel weer van pas.

Nu brengt hij zijn tijd vooral door met lezen. Daarnaast broedt hij nog op een programma over de Europese Unie.