Marcel De Backer
Naam: Marcel De Backer
Geboortedatum: 02.04.1941
Geboorteplaats: Waasmunster
Diplomajaar: 1960
Oefenschoolperiode: 1960 - 1993
Functie in de oefenschool: klastitularis in het 6e leerjaar
Loopbaan: van bij zijn diplomering tot aan zijn pensionering klastitularis in het zesde leerjaar
Pensioen: 31.08.1993
Overleden: 06.07.1994
Zijn eerste klas, schooljaar 1960-61
Marcel was een getalenteerd doelman naar het voorbeeld van zijn idool en goede vriend Jean-Marie Pfaff. Hij speelde enkele wedstrijden in het eerste elftal van White-Star Sombeke en was vaste keeper in de COV-ploeg van Sint-Niklaas en de oefenschoolploeg.
Hieronder enkele actiebeelden tijdens de wedstrijd oefenschoolploeg - oudersploeg op het Zomerfeest 1977 op Hoge Kouter, in aanwezigheid van Jean-Marie Pfaff.
Bij zijn pensionering in 1993
Op 01.09.1993 sluit de klasdeur van de heer Marcel De Backer, Theophile, Celesta, geboren te Waasmunster, getogen in Belsele en geworteld in de Kasteelstraat.
Het archief vertelt dat het Ministerie van Nationale Opvoeding en Cultuur, dienst gesubsidieerde Normaalscholen, de voorlopige indiensttreding mocht regelen tot het einde van de legerdienst van de heer Bert Van Goethem, dit als nieuweling in het onderwijs.
Zo beland in de rangen van de lesgevenden, is Marcel er gebleven tot zijn afscheid. Gestart in de vierde graad, V.L.O., zevende voorbereidende, handel,... is hij steeds titularis gebleven van het zesde leerjaar. Met schroom en dank openen we zijn klasdeur waar de muren zwijgend vertellen hoe 'de onderwijzer' stipt zijn taak vervult. Elke morgen zingt een lied of klinkt een bezinning en wordt de catechese levensecht getekend en vastgelegd. Nauwgezet, methodisch didaktisch in gradatie met oog voor de moeilijkheden, stimuleert hij de leerlingen om wiskunde denkend te verwerken. Spelling spelend, woorden ontledend, teksten beschouwend, oefeningen makend, geen uitleg sparend, geen tijd verspillend, wordt de dag gevuld met als eindpunt de zo gegeerde creatieve momenten. Men kent de afspraken, en zo moet iedereen handelen, dat is onze lijn...
De muren zwijgen en verbergen de waardevolle inzet, de openheid, de kindvriendelijkheid waar kind en meester het spel van de opvoeding meesterlijk samen spelen.
Geen gemakkelijke opdracht met steeds die wederkerende moeilijke klassen. 't Vraagt doorzetting!
De klasdeur sluit stipt. Andere diensten roepen. De bewaking met die zoekende systemen, de refter met het stil of niet, de studie met zijn gegeerde begeleiding, de rangen, de rijen, de ochtendploeg, de vakantiegroep, het vrijwilligerswerk. Steeds meedoend in collegialiteit... in dienst voor de anderen, voor de school.
Mooie momenten op Hoge Kouter, het sluitstuk van onze onze verdediging, de vriend van Pfaff, (komaan Beveren), de boswachter bij jongerenactiviteiten, de demonstraties voor de studenten... zijn parels aan de lauwerenkrans.
Bij moeilijke momenten blijven we niet staan want openheid en begrip veegden de sporen. Zijn hart uitspreken in een echte dialoog is het sluitstuk. Samen in het korps beleefden we fantastische momenten, team vormen is dan geen ijdel woord.
Nu staan we klaar tot afscheid, met dank voor al wat we gekregen hebben. Het geluk van zovele jonge mensen (900) die hij in eenvoud en efficiëntie, wijsheid meegaf. Zij ook zullen daaraan nog terugdenken.
Dank voor het woord, de daad, de stilte, de eerlijkheid, kortom voor je aanwezigheid als mens.
Het doet altijd pijn afscheid te nemen. We wensen je een fijne toekomst en hopen op een regelmatig weerzien.
Dank je wel en het ga je goed.
(In-fra, zomer 1993)
{gotop}