Danny Reunes

In 1985-86 coördinator van de bijscholingscursussen van het Didaktisch Centrum in de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas, in opvolging van Jan Blancke.

Bij zijn afscheid aan de Normaalschool in 1986

De seizoenen komen en gaan. Ze zijn kort en ze lijken op elkaar.

Alles blijft hetzelfde. We leven en gaan dood.

Maar moet je het altijd zo bekijken, zo gelaten?

Vorig jaar verwelkomde het Didaktisch Centrum van de Bisschoppelijke Normaalschool reeds zijn tweede administratieve medewerker, Dany Reunes. En nu is hij weg. Tijdelijke contracten duren niet lang. Maar Dany laat heel wat papier na: duizenden brieven naar mogelijke cursisten (ik overdrijf niet), affiches, folders, gestencilde, gedrukte en gefotocopiëerde cursussen, mappen, een financiële boekhouding, een archief van reeds meer dan één doos (sic), een jaarverslag, herinneringsnota's voor late betalers, twee volle boekjes rekeningsuittreksels, een overzicht van cursusonderwerpen in Oost-Vlaanderen, brieven naar inspecties. Natuurlijk mag ik niet de ontelbare - maar betaalde - telefoons vergeten en de eerste investering in roerende goederen van het centrum: een elektrische schrijfmachine.

Als mens mis ik hem niet, de meeste collega's wel, die na enkele maanden definitief uit de naamverwarring Jan-Dany waren gekomen, het secretariaatspersoneel eveneens waarmee hij op het einde van het jaar zelfs mee op de thee mocht, Gaby en de zusters zeker waarmee hij menig koffietje en kopje (voor de cursisten) heeft verplaatst en natuurlijk E.H. Directeur die zelfs elke wettelijke steen heeft omgekeerd om Dany's contract te vervangen door een nieuw maar ander - beter zelfs - tijdelijk contract. Maar wij hoeven hem niet te missen, want wij zijn vrienden gebleven.

(AA in 'Kasteelgalm' 1986)

{gotop}