E.H. Jozef Van Der Linden

Leraar Nederlands aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas van 1915 tot 1930.

Eén van zijn oud-leerl.ingen zei het volgende: "E.H. Jef Van Der Linden was de bezielende, de voorganger in de Eucharistische kruistocht en de geheelonthoudersbond, vriend van Wardje Poppe. Hij was literair begaafd, maar had geen gezag in de klas. Om zijn kennis en zijn enthousiasme hielpen de studenten hem zijn gezag handhaven."

Op 20 november 1940 werd hij tot pastoor benoemd te Sint-Amandsberg (Oude Barreel). Voorheen was hij onderpastoor op Sint-Michielsparochie te Gent.

Hij overleed op 19 mei 1951.

In memoriam

Op 19 mei 1951 is E.H. Pastoor Jozef Van Der Linden heengegaan. Tussen 1915 en 1928 was de afgestorvene leraar aan de Bisschoppelijke Normaalschool. En op zijn doodsprentje staat geschreven: Hij was een 'bezielend leraar'. 

Bij deze laatste woorden rijst zijn bescheiden gestalte weer voor ons op. Weerhoren we zijn diepe, doffe stem vol kalmte en waardigheid. Weer zien we zijn donkere ogen fonkelen in het smalle, bleke gelaat. En weer gaan de werelden voor ons open, zoals toen.

Wat hebben we niet al te danken aan deze onvergetelijke leraar in de letterkunde! In de plaats van de dode taal- en stelregels uit de klassieke handboeken, waarbij we ons doodverveelden, kregen we van hem een levend opstelonderricht, dat in ons onvermoede mogelijkheden wakker riep. Reeds bij de eerste lessen leerden we zelf onze pennevruchten ongenadig ter hand nemen, en er de bloedarmoede van bestrijden door de zaakrijkheid; terwijl wij, door het wegknijpen van alle waterscheuten, een gebalde kernachtigheid leerde veroveren. Het grootste genoegen beleefden we echter, toen we later al eens als vrij opstel een persoonlijk beleefd avontuur mochten beschrijven, zonder dat we bang moesten zijn voor mogelijke... sancties. Die leraar leidde ons binnen in de wereld der kleuren. Niet alleen theoretisch: hij trok met ons naar de tentoonstelling van schilder Edmond Verstraeten. Die leraar leidde ons binnen in de wereld der vormen. Hij maakte ons bekend met de beruchte 'Einfühlung', als sleutel tot de bouw- en beeldhouwkunst. Die leraar leidde ons binnen in de wereld der klanken. Hij maakte ons bekend met de structuur van een sonate bv. en liet door onze begaafde medestudent Stefaan de Jonghe z.g. Beethovens Pathetische Sonate spelen. Die leraar leidde ons binnen in de wereld der tragedie. Hij liet ons Sophokles' Philoktetes niet alleen bestuderen, maar hij ging met ons naar de opvoering ervan door De Gruyter en zijn Vlaams Volkstoneel.

Is het dan te verwonderen dat vele oudleerlingen van E.H. Van Der Linden moeten getuigen: "Hij heeft ons meer mens gemaakt"?

Wij hadden met die vereerde leraar ook contact buiten de klas: bij de bibliotheek en in de Onthoudersbond. Wij hadden verder het geluk hem als geestelijk leider te hebben van onze E.K.

In deze laatste hoedanigheid vooral heeft E.H. Van Der Linden een onuitwisbare invloed op ons gehad. Zoals wij hem zien bidden hebben in de schemerduistere klas of kapel, zoals <ij hem horen spreken hebben over Jezus en Maria, zoals wij hem weten vertellen hebben over zijn vriend Wardje Poppe, zo zal hij het innigste in onze zielen voortleven. Wij waren reeds meer dan 20 jaar onderwijzer, toen wij voor de eerste maal naar Moerzeke trokken, om een retraite te volgen want... de predikant was E.H. Van Der Linden.

Aldus heeft deze hoogstaande, ijverige en heilige priester ons niet alleen meer mens, doch vooral meer christenmens gemaakt.

Dankbaar zal daarom zijn scone gedachtenis in ons voortleven, voor altijd.

A.D.G.

(Bulletin van de Oudleerlingenbond Sint-Franciscus van Sales - 8e jaargang - 1951 - nr 2)

 

 

{gotop}