E.H. Marc Meganck

Marc Meganck werd geboren te Sint-Niklaas op 13.01.1938. Hij werd priester gewijd te Gent op 29.04.1962. 

Hij is licentiaat pedagogische wetenschappen.

Op 01.09.1966 werd hij leraar opvoedkunde aan de lagere en middelbare Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas. Sinds 01.09.1968 was hij tevens docent aan het Hoger Diocesaan Godsdienstinstituut te Gent en later ook voorzitter van dit instituut.

In 1971 werd hij benoemd tot professor in de psychologie aan het Sint-Paulusseminarie te Drongen. Voor zijn hoofdambt bleef hij aan de Normaalschool verbonden.

Hij werd op 01.09.1972 benoemd tot algemeen directeur van de Zusters van O.L.Vrouw Visitatie te Sint-Amandsberg (Gent).

Op 21.10.1993 werd hij diocesaan aalmoezenier van de Eucharistische Kernwerking.

Hij is aalmoezenier van het Woon- en zorgcentrum Sint-Coleta in Gent.

Hij is een kenner van Thérèse Martin (Theresia van Lisieux).

Bij zijn afscheid aan de Normaalschool in 1972

De door ouders en leerlingen rechtmatig gekoesterde verwachtingen ten aanzien van een priester-leraar in het kader van een vormingsinstituut voor toekomstige opvoeders-onderwijzers, heeft Marc Meganck ingelost. Hij was een diep religieus mens en een ernstig leraar. Zijn visie op het leven en op zijn taak was geen theorie, maar geleefde werkelijkheid. Zijn lessen, waar de studenten hem niet konden verdenken van godsdienstige en levensbeschouwelijke dubbelzinnigheid, maar verscheidenen de spoorslag kregen om ernst te maken met hun christen-zijn en de hun wachtende christelijke opvoederstaak; zijn uitgesproken zorg voor de godsdienst-liturgische begeleiding van de lagere oefenschool; zijn duidelijke en wijsgerig-pedagogische gefundeerde opvattingen over het wezen en de taak van de christelijke school en niet het minst zijn persoonlijk priesterleven, zijn daarvan de getuigen geweest.

Bij de huidige evolutie van het onderwijs in zijn geheel en van de onderwijzersopleiding in het bijzonder komt heel wat werk kijken: pedagogisch-didaktische reflectie, verantwoordelijkheidsbewust zoeken, objectief evalueren van de student, principieel en toch begrijpend volgen van de student... oud-collega Meganck heeft zich hierbij plichtsgetrouw ingeschakeld. Het kan overdreven lijken als sommige collega's menen dat hij een standbeeld dient te krijgen voor zijn werkzaamheid, doch de uren stil werk achter de schermen mogen nu wel even op het podium gezet. Hij was pionier bij de nieuwe structuren van de onderwijzersopleiding; hij heeft mee geprogrammeerd in de leerplancommissie en voor onze school heeft hij de pedagogische en administratieve coördinatie degelijk geleid.

Wanneer hem een dienst werd gevraagd buiten de hem toegewezen taak, nam hij die op zich ten koste van zijn vrije tijd. Hij zag er tegenop anderen een dienst te vragen om alzo zijn eigen werk te verlichten.

Oud-collega Meganck was een wijs en onderlegd leraar. De studenten die hem graag Socrates, Plato, Pestalozzi of Spranger (!) noemden, huiverden dikwijls voor de lessen 'Theoretische Pedagogiek' en 'Geschiedenis van het Vormings- en Opvoedingswezen' die zo diepgaand naar de levensbeschouwelijke en pedagogische waarheden peilden. En hoewel velen zijn cursus een zware karwei vonden, bleek achteraf dat elk jaar een aantal onder hen de smaak te pakken kreeg het oppervlakkige te doorbreken om met de grote denkers over leven en opvoeding verder op weg te gaan.

Marc Meganck was een 'klassieker' die, zoals in de Klassieke Oudheid, 'school' kon vormen! 

Wij, de leraars, ervoeren hem als een goed collega. Hij was niet de uitbundige, de prater, de vlotte causeur, zelfs niet de organisator. Zijn bescheidenheid en zijn opvatting over sociaal-zijn verhinderden dit. Toch zal de onuitgesproken gedachte bij menig collega leven dat hij een goed mens was, begaan met de studenten en met allen die hij ontmoette.

Hij was voor ons een 'heer in het verkeer'; iemand die in de Normaalschool een levende norm kon zijn voor de studenten.

Dat Marc Meganck nu plots overgeschakeld is naar de wereld der religieuzen is niet het resultaat van een gril noch te wijten aan de wisselvalligheden van een mank beleid. Zijn benoeming ligt in de lijn van zijn verdienstelijk werk gedurende week-ends en vakanties. Zijn terrein was voorbereid.

We danken Marc Meganck voor de zeven jaren die hij op onze school doorbracht. We hopen dat hij in zijn nieuw apostolaatsveld en in zijn leraarstaak (leraar pedagogiek in de Lagere Normaalschool van de Zusters van O.-L.-V.-Visitatie, Sint-Amandsberg) zoveel invloed zal uitoefenen als bij ons en we wensen hem in de zorg voor de religieuze groei van de kloosterlingen van zijn congregatie het geluk anderen te mogen helpen in de pelgrimstocht naar God.

(G. Van Driessche in 'Kasteelgalm, herfst 1972)

E.H. Marc Meganck: diamanten priesterjubileum: klik hier