E.H. Jozef De Kesel
Jozef De Kesel werd geboren te Gent op 17.06.1947. Hij volgde de lagere school in Adegem, nadien de Humaniora in het Sint-Vincentiuscollege van Eeklo en vervolgens, vanaf september 1965, studeerde hij een jaar aan het Sint-Paulusseminarie in Gent-Mariakerke. Daarna volgde hij de kandidaturen Wijsbegeerte en Letteren in Leuven (afdeling geschiedenis). Van daaruit werd hij naar de 'Gregoriana', de Pauselijke Gregoriaanse Universiteit in Rome gestuurd (1968-1972), waar hij het baccalaureaat en de licentie in de theologie behaalde. Hij werd priester gewijd op 26.08.1972 in Adegem door zijn oom mgr. Leo De Kesel.
E.H. De Kesel moest zijn laatste jaar te Rome tijdelijk onderbreken om in de Humaniora en het regentaat van de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas godsdienst te geven. Alhoewel hij nogal vrij onverwacht - zijn valies voor Rome was reeds gemaakt - in dit voor hem onbekende midden werd gezonden, vatte hij met volle energie en inzet zijn lessen aan. Voor vele studenten en lekencollega's was zijn verblijf (van 1 september tot 31 oktober 1973) hier te kort om hem goed te leren kennen. De priestercollega's kregen daar echter ruimschoots de kans toe en hadden hem graag in hun midden gehouden. Hij was een veelzijdig ontwikkeld man, gedienstig en vriendelijk, stijlvol en galant als een Romein. Op Allerzielen vertrok hij met spoed naar het warme zuiden om aan zijn doctoraatsthesis te werken.
In 1974 werd hij godsdienstleraar in zijn voormalige school te Eeklo tot 1980 en werd hij docent aan de Sociale Hogeschool Gent (1977-1980). Vervolgens werd hij professor en prefect aan het Groot Seminarie Gent waar hij dogmatische en fundamentele theologie doceerde (1980-1996). Hij gaf ook de theologische vakken aan het Hoger Instituut voor Godsdienstwetenschappen waar hij in 1992 voorzitter van werd. In de jaren tachtig was hij gastdocent aan het Grootseminarie in Brugge. Hij werd ook docent christologie aan de faculteit Godgeleerdheid van de Katholieke Universiteit Leuven (1989-1992).
In 1977 doctoreerde De Kesel in de theologie met een proefschrift over de kwestie van de historische Jezus in de theologie van Rudolf Bultmann.
Vanaf 1983 was hij verantwoordelijk voor de opleiding van de pastorale medewerkers in het bisdom Gent.
Op 1 maart 1992 werd hij bisschoppelijk vicaris in het bisdom Gent, verantwoordelijk voor de theologische en pastorale opleiding en vorming van priesters, religieuzen, diakens en leken in het bisdom. Hij was ook bevoegd voor de kerkelijke roepingen, de opleiding en de oecumene. Op 26 maart 1992 werd hij titulair kanunnik van het Sint-Baafskapittel in Gent.
Op 20 maart 2002 werd hij benoemd tot titelvoerend bisschop van Bulna (Tunesië) en tot hulpbisschop van het aartsbisdom Mechelen-Brussel.
Op 26 mei 2002 werd hij tot bisschop geconsacreerd in de Brusselse kathedraal en werd hij belast met de verantwoordelijkheid voor het vicariaat Brussel. Zijn bisschopsleuze luidt 'Vobiscum Christianus' (Met U ben ik christen). Hij verwierf naam als actief initiator van de dialoog met andere godsdiensten en als symphatisant van en deelnemer aan de oecumene beweging van Taizé.
Op 16 maart 2010 benoemde aartsbisschop André Léonard hem tot hulpbisschop voor het vicariaat Vlaams Brabant en Mechelen.
Op 25 juni 2010 werd hij benoemd tot bisschop van Brugge en dat bleef hij tot in 2015. Op 12 december 2015 werd hij aangesteld als de nieuwe aartsbisschop van Mechelen-Brussel.
Op 19 november 2016 werd hij door paus Franciscus in Rome tot kardinaal gecreëerd tijdens het consistorie. Hij is titulair kardinaal-priester van de basiliek Santi Giovanni e Paolo.
Op 23 december 2017 benoemde paus Franciscus hem tot lid van het Dicasterie voor Leken, Gezin en Leven. Hij werd daardoor lid van de Romeinse Curie.
Mgr. De Kesel heeft verschillende publicaties, o.a. samen met Ignace De Sutter: 'U belijden wij, Heilige Vader. Hoe katholieken hun geloof formuleren en belijden', Brugge, Tabor 1985.