Overlijden Erick Dupont

Op 14 februari 2021 overleed thuis in Geraardsbergen (Goeferdinge) onverwacht Erick Dupont. Hij werd geboren op 15 juni 1936 te Steenhuize-Wijnhuize, maar tien jaar later verhuisde het gezin naar Sint-Lievens-Esse waar hij lager onderwijs volgde. De Grieks-Latijnse humaniora volgde hij in het Sint-Catharinacollege in Geraardsbergen en haalde er zijn einddiploma in 1955. Na de klassieke humaniora volgde hij een regentaatsopleiding, sectie Nederlands-Geschiedenis, aan de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas en behaalde zijn diploma in 1961. Hij werd jarenlang leraar in het Sint-Jozefinstituut ('t Karmelieten) in Geraardsbergen waar hij taalvakken, aardrijkskunde en geschiedenis gaf. Erick was een heel sociaal en geëngageerd man. Hij was gefascineerd voor het Frans en de Franse cultuur, hij hield ook van muziek en speelde zelf regelmatig viool. Hij was dirigent van het kerkkoor in Nederboelare. Hij had de roeping 'de blijde boodschap' te verkondigen. Vandaar dat hij regelmatig werd uitgenodigd om spreekbeurten te houden over diverse onderwerpen. Op 2 december 1984 werd hij in Gent als diaken gewijd. Zijn taak was het toedienen van doopsels, assisteren bij kerkdiensten en vooral het bezoeken van zieken en bejaarden aan huis of in ziekenhuizen en woonzorgcentra. Hij was nu diaken op rust.

In memoriam

Op zondag 14 februari werden wij pijnlijk getroffen door het plotse overlijden van diaken Erick Dupont. ’s Ochtends had hij nog geassisteerd in de eucharistieviering in Zarlardinge. Toen kon niemand vermoeden dat dit de opstap zou zijn voor zijn definitieve Godsontmoeting.

Diaken Erick werd geboren in Steenhuize-Wijnhuize op 15 juni 1936. Hij zou dus dit jaar 85 geworden zijn. Na zijn studies in het regentaat werd hij leraar. In het Sint-Jozefinstituut, ’t Karmelieten, stond hij in voor de vakken Frans, Nederlands, Aardrijkskunde en Geschiedenis.  Hij huwde met Cecile Vandamme en vormde met haar een mooi gezin met drie kinderen, Lut, Beatrijs en Pieter. Mettertijd vestigden zij zich in de Duitsenbroekstraat in Goeferdinge.

Erick was een heel sociaal en actief man, die zich engageerde op vele vlakken. Hij was zeer muzikaal, waardoor hij dirigent werd van het kerkkoor St.-Cecilia van Nederboelare. Hij speelde graag viool tijdens eucharistievieringen en bij de jaarlijkse receptie van de 11-juliviering van het Davidsfonds. In 1984 werd hij tot diaken gewijd. Zijn taak bestond in het toedienen van doopsels, assisteren bij kerkdiensten en vooral het bezoeken van zieken en bejaarden aan huis of in ziekenhuizen en woon- en zorgcentra.

Zijn engagement als mens en als diaken liet Erick voortdurend inspireren door gebed en bezinning. Daarvoor was hij onder meer lid van de spiritualiteitsbeweging ‘Fraterniteiten van Charles de Foucauld’. Ontelbare keren heeft hij het ‘gebed van overgave’ gezegd dat toegeschreven wordt aan Broeder Charles. Nu wij diaken Erick voor goed aan God toevertrouwen krijgt dit gebed een bijzondere betekenis:

Vader, Ik verlaat mij op U,
doe met mij wat Gij goedvindt.
Wat Gij ook met mij doen wilt, ik dank U.
Tot alles ben ik bereid, alles aanvaard ik,
als Uw wil maar geschiedt in mij
en in al uw schepselen:
niets anders verlang ik, mijn God.
Ik leg mijn leven in uw handen,
ik geef mij aan U, mijn God,
met heel de liefde van mijn hart,
omdat ik u bemin,
omdat het voor mij een noodzaak
van liefde is mij te geven,
mij zonder voorbehoud op U te verlaten,
met een oneindig vertrouwen:
want Gij zijt mijn Vader.

Frans Hitchinson, pastoor-moderator Geraardsbergen