Mijn vader sterft - Jos De Rudder (oud-leraar)
’s Avonds kunnen de lakens
hem niet meer bevatten;
steeds vaker ziet hij haar
en dichter komt haar beeld.
Het boek is uitgelezen
de laatste bladzij omgeslagen;
hij trekt onrustig aan
voor ons onzichtbare touwen.
Is zijn ingevallen mond
de woorden vergeten
die hij tot mij spreken wou?
het onzegbare komt nader.
In het huis waarvan alleen
hij de sleutel had, heeft hij
de lichten één voor één gedoofd
en is daarna gaan slapen.
Jos De Rudder - 15.12.2002