Jan Van Poucke

Jan Van Poucke

J VanPoucke2023Jan Van Poucke 2023
Naam:
Jan Van Poucke

Geboortedatum: 11.05.1943

Geboorteplaats: Sint-Niklaas

Diplomajaar: 1962

Oefenschoolperiode: 03.09.1962 tot 31.08.1972

Functie in de oefenschool: klastitularis in het 4e en 6e leerjaar

Loopbaan:

September 1972: schrijft zich in aan de universiteit van Gent en studeert later af als licentiaat pedagogie.

Pensioen:

 

Bij zijn ontslag in 1974...

September 1962...

Twee maanden na het behalen van zijn onderwijzersdiploma betrad Jan de Oefenschool als kersvers onderwijzer in het vierde leerjaar. 't Was eigenlijk kiezen: Puivelde of Sint-Niklaas. 't Werd de Kasteelstraat en het betekende meteen een zware start: 44 leerlingen!

Acht jaar vierde leerjaar maakten van hem een doorwinterd tweedegraadsmens, soms veeleisend voor zijn leerlingen - die hem trouwens graag mochten - maar steeds bereid tot helpen.

Zijn open kijk op onderwijsgebied, zijn volhardend enthousiasme voor een eigen mening en zijn vriendschappelijke omgang met alle collega's, die soms zijn overtuiging niet altijd deelden, bezorgden hem én als collega én als onderwijzer de sympathie van ons allen.

Zijn laatste onderwijzersjaren bracht hij hier door in het zesde leerjaar.

Ondertussen rijpte bij hem alsmaar de idee: "10 jaar les geven... en dan hogerop!"

September 1972... en weg was Jan! Hij gaat pedagogie studeren te Gent. De verandering is groot en het werk lastig. Vooral zijn gezin mag er niet onder lijden. Ook hij weet het! Maar de ervaring opgedaan tijdens zijn onderwijzerspraktijk en zijn kenmerkend volharden maken van de twee kandidaturen voltreffers.

September 1974...

Jan tekent zijn ontslag als onderwijzer aan de Oefenschool. De nog zware licentiaatsjaren staan voor de boeg. Hem kennend zijn we ervan overtuigd dat hij ook dit gedeelte van zijn studies tot een goed einde zal brengen. Wat de hele schoolgemeenschap uit de Kasteelstraat hem van harte toewenst!

Misschien wel wat uit het oog, maar beslist niet uit het hart, Jan.

Tot kijk... en "Vaert wel ende levet schone"!

(Kasteelgalm, herfst 1974)

{gotop}