Willem Penneman

Geboren te Sint-Niklaas op 30.01.1905.

Behaalde het diploma van onderwijzer in 1924.

Was eerst werkzaam in de gemeentelijke jongensscholen van Sint-Niklaas en Nieuwkerken-Waas.

In de oefenschool werkzaam vanaf 1 februari 1926 tot 1958.

Gaf les in het 1e, 3e en 6e leerjaar.

Directeur vanaf 1 december 1953.

Met pensioen op 1 september 1958.

Overleed op 9 september 1978.

In memoriam

Zijn vrienden in de school noemden hem Willem. Met opzet willen we dat in het licht stellen omdat hij - niettegenstaande hij in een kleine kring leefde - zoveel vrienden had en vriendschap hem zo dierbaar was.

Mensen die Willem toevallig ontmoet hebben of die niet tot zijn vertrouwde kring behoorden, kunnen zich geen juist beeld vormen van deze eerlijke man.

Hij plaatste zichzelf nooit op de voorgrond.

Hij was eerder gesloten, bijna stug bij een eerste contact.

Hij wachtte lang alvorens een persoonlijke mening naar voren te brengen.

Zijn collega's en vrienden kenden hem op een andere manier.

Hij was een gezellig verteller.

Hij was een boekenliefhebber. Zijn bibliotheek was rijk gevuld met waardevolle werken.

Hij was een mens die vol bewondering voor de natuur zijn tuin verzorgde.

Hij was een uitermate gevoelig mens die, hoewel hij alle attentie voor zijn persoon afwimpelde met het zo gekende gebaar, zo dankbaar was voor elke vorm van waardering.

Hij stond schroomvallig tegenover zijn werk in de school, tegenover zijn gezin. Zijn bekommernis alles goed te doen, verwekte wel eens de indruk dat hij met een bijna angstige krampachtigheid door het leven ging. Hij was eenvoud en dat uitte zich in een minutieuse stiptheid en een vanzelfsprekende trouw.

Dat was de andere Willem.

15 juli 1924

Hij behaalde zijn diploma van onderwijzer aan onze normaalschool.

26 december 1925

Toen keerde hij terug naar de normaalschool als onderwijzer aan de oefenschool. Voorheen was hij werkzaam aan de gemeentelijke jongensscholen van Sint-Niklaas en Nieuwkerken-Waas.

1 december 1953

Hij werd tot schoolhoofd benoemd aan de oefenschool in opvolging van inspecteur Gerard Schelfhaut. Een opvolging in een bijzonder moeilijke periode. Immers de Wet Collard trof vooral de normaalscholen en de oefenscholen.

1 september 1958

In alle stilte nam hij ontslag. Hij vermeed met opzet elke openlijke dankbetuiging. Het was zelfs zeer moeilijk voor de normaalschool en voor zijn collega's. Maar hij bleef categoriek: "Ik deed maar wat mijn plicht was!" En toch bleef hij verbonden met de school. Hij beleefde vreugde en problemen mee. Zeer discreet, zoals hij was, sprak hij hier veel over met zijn schoonzoon, Marcel Van Mele, ook onderwijzer aan de oefenschool.

9 september 1978

Onverwacht, rustig, in alle stilte ging hij de eeuwigheid in. Zoals hij leefde, stierf hij.

"We zijn dankbaar omdat hij geweest is zoals hij was: een man die leefde voor zijn gezin in goede en kwade dagen, die de vele gaven van zijn geest en van zijn hart die God hem geschonken had, voluit ten dienste stelde van zijn roeping en ideaal als opvoeder van jonge mensen.

Een man die dankbaar stond tegenover het leven: die een diepe innerlijke vrede vond in de eenvoudige vreugde van het dagelijks bestaan..."

Deze gedachten overgenomen van het herinneringsprentje, mogen een piëteitsvolle synthese zijn van een 'eenvoudig dienend leven'.

(Julien Dhont in 'Kasteelgalm', winter 1978)

{gotop}