E.H. André Van Duyse

André Van Duyse werd geboren te Lokeren op 06.11.1944. Hij volgde Latijn-Grieks in het Sint-Lodewijkscollege in Lokeren. Hij was toen misdienaar, elke ochtend om 6.30 uur voor de lessen. Na het middelbaar vervolgde hij zijn opleiding aan het seminarie. Hij werd priester gewijd in juli 1969.

Hij kwam op 01.09.1969 in de Bisschoppelijke Normaalschool te Sint-Niklaas als studiemeester-opvoeder en godsdienstleraar.

Op 01.09.1973 werd hij aangesteld als huismeester-opvoeder in de Bisschoppelijke Normaalschool met een gedeeltelijke opdracht als godsdienstleraar in het eerste jaar van de Humaniora. In 1975 kreeg hij een volledige opdracht als studiemeester-opvoeder.

Op 1 september 1979 werd hij benoemd als godsdienstleraar aan het Sint-Michielscollege te Buggenhout.

Op 27.10.1995 werd hij benoemd als pastoor van de O.L. Vrouw-Hemelvaart-Brielparochie (verspreid over de gemeenten Baasrode en Buggenhout).

In augustus 2019 vierde hij er zijn 50 jaar priesterschap en zijn 75e verjaardag.

Op 1 januari 2020 kreeg hij een eervol ontslag en ging hij op rust.

Bij zijn afscheid aan de Normaalschool...

André Van Duyse ontpopte zich in de periode van 1973 tot 30.06.1979, het ogenblik dat hij de Normaalschool verliet, tot een uitermate verdienstelijk man op velerlei vlakken.

Hij beheerde het boekenfonds gedurende heel het schooljaar met uitzondering van een korte periode tijdens de grote vakantie. In die periode verdween hij regelmatig naar zonnige oorden op exploratietocht en ook om de kennis van de zuiderse talen in de praktijk om te zetten.

Zijn boekenfonds gaf hem af en toe wel de gelegenheid om de gave van geduld te beoefenen en om korte maar krachtige schietgebeden tot de Heer te richten.

Zijn huismeesterschap beoefende hij ook ondergronds...

De chauffagekelder met zijn geheimzinnig flikkerende lichtjes op meetborden en instrumenten, kranen en witomzwachtelde buizen, was een terrein dat zijn bijzondere zorg wegdroeg. Niets van al dat ingewikkelde buizen- en lichtjesgedoe was hem onbekend. Leveranties van stookolie, herstel of nazicht van ketels bezorgden hem af en toe ellenlange besprekingen of beraadslagingen.

Er mag ook gewezen worden naar zijn verzorgde godsdienstlessen die als modellessen mochten worden beschouwd. De internen werden regelmatig aan zijn waakzaam oog toevertrouwd. Ook de godsdienstbeleving in de B.L.O.-school werd hem toevertrouwd en, zoals overal elders, hij deed dat met hart en ziel.

Techniek en mechaniek spraken hem aan. Menig collega ging bij hem te rade wanneer het ging over geluids- of autotechniek. Zelfs de rode merken waren hem bekend. Zijn kennis van de geluidstechnieken en van de muziek in al haar facetten bezorgden hem menige uren van dienstbetoon bij allerlei feestelijkheden... of noopten hem tot een uitstap naar de Makro...

Zijn bezorgdheid om de materiële noden van de school brachten hem dag in dag uit op de meest verscheidene plaatsen van het scholencomplex Normaalschool, Oefenschool en B.L.O. Die veelzijdige bezigheden en dat alom tegenwoordig zijn maakten hem soms onvindbaar. Boze tongen beweerden wel eens dat hij dan op tocht was met het paard van zijn zuster... Maar even onverwacht dook hij dan weer op in gang, lokaal, zolder of kelder...

André Van Duyse heeft op de Normaalschool zijn sporen verdiend, letterlijk en figuurlijk. De benoeming die Monseigneur hem op 1 september 1979 toekende, nl. godsdienstleraar aan het Sint-Michielscollege te Buggenhout, is daar een blijk van...

Tot ziens, André... en dank je wel.

J.A.

(Kasteelgalm, winter 1979)